Alice Munro (geb. 1931) heeft zich gespecialiseerd in het Canadese kortverhaal; haar oeuvre telt één enkele roman en een tiental verhalenbundels. Ze debuteerde in 1968 met de bundel Dance of the happy shades, bekroond met de Governor General's Award. Daar had ze duidelijk een abonnement op: ze ontving hem ook voor Who do you think you are? (1978 -- Wie denk je dat je bent?), The moons of Jupiter (1982 -- De manen van Jupiter) en The progress of love (1986 -- Liefdes vorderingen) en werd genomineerd voor Friend of my youth (1990 -- Vriendin van mijn jeugd) en Open Secrets (1994). In 1998 ontving ze de Giller Prize voor The love of a good woman (De liefde van een goede vrouw). Haar laatste bundel Hateship, Friendship, Courtship, Loveship, Marriage (2001) verscheen recent in vertaling als Liefde slaapt nooit. Munro wordt vaak vergeleken met Anton Checkov voor de rijkdom aan details die ze in haar kortverhalen verwerkt. Ze wordt vaak gerangschikt bij de regionale auteurs omdat ze regelmatig inzoomt op de cultuur van het landelijke Ontario. Doodgewone ervaringen krijgen een buitengewone dimensie mee met een magische toets. Daarbij schuwt Munro morele implicaties; de lezer moet zelf zijn keuze maken.
Alice Munro, Liefde slaapt nooit, De Geus Breda, 2003, 351 p., € 22,5. ISBN 9044502441. Vert. van: Hateship, friendship, courtship, loveship, marriage door Rutten, Kathleen
Oorspronkelijk verschenen in de Leeswolf 2003
© 2024 | MappaLibri