4+ - In dit
vierde avontuur van Zoeperman racet de kleuterheld stoer op zijn fiets door de
straten. In de fietskar zit zijn vriendinnetje Zofietje. De twee hebben het erg
naar hun zin, tot ze plots achtervolgd worden door een boze, zwarte hond.
Doodsbenauwd trapt Zoeperman de ziel uit zijn lijf en het lukt hem op het
nippertje om aan het enge beest te ontsnappen. Dan volgt er een harde knal. Een
auto heeft de hond aangereden en rijdt zomaar verder, terwijl het dier gewond
op straat achterblijft. Heel even twijfelt onze superheld, maar dan snelt hij
de hond te hulp. Samen met Zofietje tilt hij hem in de fietskar en ze brengen
hem naar de dierenarts. Als hij verzorgd is, mag de hond met Zoeperman mee naar
huis. Het baasje van het dier is nog niet gevonden, maar dat lijkt Zoeperman
helemaal niet erg te vinden.
Net als in de voorgaande verhalen staat ook hier de
kenmerkende ambiguïteit in het gedrag van kleuters centraal. Het ene moment
wanen ze zich een onkwetsbare superheld die de wereld aankan, met alle
mogelijke fantasieën die daar bij horen. Maar van de ene seconde op de andere
kunnen ze in een benarde situatie terecht komen en blijft er van die superheld
niet meer veel over. Angst voor honden, die in de kleine hoofdjes vaak de
proporties aannemen van bloeddorstige monsters, is bovendien een van de
typische kleuterangsten. Kleuters en hun ouders zullen in dit verhaal dus
ongetwijfeld enkele momenten van herkenning ervaren.
Maar Mortier haspelt het verhaal helaas te snel af. Nadat
de hond aangereden is, lijkt de angst van de kinderen opeens gesmolten als
sneeuw voor de zon. Ze durven hem zomaar optillen en zelfs de bloedende poot
beangstigt hen helemaal niet. Nadat hij verzorgd is, hoopt Zoeperman zelfs
stiekem dat hij de hond mag houden.
De illustraties zijn precies zoals we ze ondertussen verwachten.
De eenvoudige tekeningen zijn nadrukkelijk omlijnd met zwart en ingekleurd in
felle, egale kleuren. Vooral het steeds terugkerende rood, geel en blauw valt
op, wat meteen ook een visuele verwijzing is naar Superman. Het bekende
lieveheersbeestje is ook van de partij en is terug te vinden op haast elk blad.
Blauw millimeterpapier vormt hier een terugkerend motief. Het wordt
bijvoorbeeld gebruikt als achtergrond wanneer de Zoeperfiets wordt voorgesteld.
Maar het is ook terug te vinden in de rok van een voorbijgangster, Zofietjes
shirt, een pijl in de achtergrond en een kussen in Zoepermans zetel.
De illustraties doen bij momenten denken aan een soort
stripverhaal: meerdere kleine tekeningetjes op één blad waarbij de tekst in ballonnetjes
weergegeven wordt. Ook de gelaatsuitdrukkingen van Zoeperman en Zofietje zijn
op een stripachtige, haast karikaturale manier uitgewerkt en vertonen geen
enkele doorleefde emotie. De achtergrond is vaak schreeuwerig druk. De
illustraties creëren voornamelijk een sfeer van chaos en koortsachtig actie
waardoor de aandacht voor het verhaal verloren gaat. Heldendom bij kleuters is
een boeiend thema. Maar hier zijn helaas heel wat kansen blijven liggen.
Wielsbeke : De
Eenhoorn 2017, [28] p. : ill. ISBN 9789462912120
© 2024 | MappaLibri