Kerim Göçmen leek het wel geweten te hebben. Zijn nieuwe collectie van
kortverhalen, Het geheim van de kromme neuzen, biedt de lezer een blik
op het moderne Turkije dat onlangs de nieuwsberichten overspoelde. De opzet van
de auteur is echter bescheidener dan te trachten de nuances van deze politieke
problematiek te ontknopen. Hij toont in acht afzonderlijke verhalen de
alledaagse levens van al even onderscheiden Turken.
Misschien is dit precies wat het
boek zo aantrekkelijk maakt. Met een kennelijke vertrouwdheid stelt het een
land voor waarin de sterke familiebanden op het platteland getart worden door
de belofte van professioneel succes in de drukke grootstad. Het Turkije dat uit
deze verzameling voortkomt, is vaak meer westers dan verwacht. De reden daarvoor wordt duidelijk in ‘De Ruiter’
een fictionele getuigenis, op een doordachte wijze door kinderogen
gefocaliseerd, die het moderniseringsproces uit de jaren vijftig en de weinig
gekende implicaties van het Amerikaanse Marshallplan in Turkije als thema
neemt.
Maar het verhaal dat ver boven
de andere uitsteekt, is ‘Het geheim van de kromme neuzen’, waaraan de bundel
zijn mooie titel ontleent. 'Laat ik mijzelf bij gebrek aan een betere benaming
een kwelgeest noemen,' begint de protagonist. Göçmen beschrijft hoe een jonge Turk, als kind ontvoerd, probeert
zijn identiteit te achterhalen. 'Ik wil een verhaal dat een einde maakt aan
mijn lijden, dat mij overtuigt dat het zo moet zijn gegaan.' Vooral de
subtiliteit waarmee zijn relaas geschetst wordt, in vergelijking met de
afgeronde, gesloten verhalen die het omgeven, is bewonderenswaardig. <br
/>
Als terugkerend
motief wordt in de meeste van deze verhalen gealludeerd op de oostelijke
streken van het land, 'waar de Zwarte Zee tot diep in de buik van het
Kaukasusgebergte doordringt.' Dit is de regio van het ruwe, ongekende,
authentieke Turkije. Verhalen over de culturele gewoonten daar zouden een specifieke
curiositeit - en bij implicatie een zekere originaliteit - met zich gebracht
hebben.
Deze bundel verzamelt een reeks
van verhalen die de meesten al gelezen zullen hebben: een zakenman die een
affaire begint, een echtelijk paar waarvan de succesjaren voorbijgestreefd
zijn, een dorpsleraar die zelfmoord pleegt... Het lijkt me een gemiste kans om
het Turkije van Istanboel tot Ankara niet af te wisselen met die vast
intrigerende levens uit het oosten om zo een meer volledig en gevarieerd beeld
van het land van de kromme neuzen te vormen.
Kerim Göçmen: Het geheim van de kromme
neuzen, Van Oorschot, Amsterdam 2013, 189 p. ISBN 9789028250949. Distributie Elkedag Boeken
Oorspronkelijk
verschenen in De Leeswolf 2013
© 2024 | MappaLibri