15+ - Ed Franck is binnen de jeugdliteratuur onder meer
bekend van de vele bewerkingen die hij maakt van klassieke werken uit de oudheid,
de middeleeuwen en de grote avonturenverhalen uit de 18de en 19de eeuw. Die
klassiekers worden zo goed als niet meer in hun oorspronkelijke versie gelezen.
Ze zijn te gedateerd om een doorsneelezer, en al helemaal een jongere, aan te
spreken, en daarom herschrijft Franck de verhalen in een toegankelijke versie
naar moderne normen.
Het aantrekkelijke aan dit concept
van Uitgeverij Davidsfonds wordt mee gemaakt door de illustraties. Vanaf de
eerste uitgave uit 2005, Hou van mij: de
mooiste verhalen over de liefde, tot Slagveld van gebroken harten,
met verhalen uit Chaucers Canterbury
Tales, was Carll Cneut illustrator van dienst, vijf prachtige boekwerken in
totaal. Voor Mijn ogentroost, mijn
afgrond (2016), met sonnetten van
William Shakespeare herschreven in briefvorm, tekende Judith Van Istendael en Twintig parels,
met verhalen uit duizend-en-een-nacht werd
geïllustreerd door Martijn Van der Linden. De prenten in de nieuwe verzameling
bewerkingen, Liefde en duisternis.
Heldenverhalen uit vervlogen tijden, zijn het werk van Anne Westerduin.
Liefde en duisternis verzamelt zes
verhalen, met als vroegst gedateerde Het
Gilgamesj epos.uit ca. 2100 v.C. Uit Vergilius’ Aeneis (1ste eeuw v. C.) is het verhaal van Aeneas en
Dido geselecteerd, ‘Deirde van de smarten’ komt uit de Oudierse Ulstercyclus (vanaf
de 8ste eeuw), ‘Sigurd en Brynhild’ uit de IJslandse Edda
(middeleeuwen), ‘Perceval’ is een verhaal rond koning Artur (12de
eeuw), en ‘Väinämöinen’ komt uit het Finse volksepos De Kalevala (19de eeuw)
Franck schreef bij elk van de
verhalen een inleidende tekst die de verhaalstof situeert in de tijd. Hij
specifieert echter niet welke bronteksten hij heeft gebruikt. Wie was de
vertaler, wie heeft het werk ingeleid? Het lijkt mij nochtans niet meer dan
correct om dat te doen en bovendien was een verantwoording van de bewerking die
hij maakte – waar is hij de bronteksten gevolgd, waar en waarom heeft hij
ingegrepen? – hier ook op z’n plaats geweest, temeer zijn ingrepen groot zijn,
inhoudelijk, stilistisch en structureel. Franck is een competente schrijver en
hij vertelt de oude verhalen met flair, maar een heldere verantwoording had
veel aan de sinceriteit van deze uitgave bijgedragen.
Anne Westerduin leverde mooi werk af. Haar prenten zijn
gestileerd en uitgepuurd, en doen enigszins abstract aan. De duistere, gesloten
portretten van Gilgamesj en Enkidu bijvoorbeeld, vind ik van de mooiste uit het
boek: een strak vlakken- en lijnenspel met opvallende rode accenten. Ook het
beeld van ‘Deirdre van de smarten’, uit de Ulster-cyclus, beklijft: verstilling
en onrust zijn er prachtig in gecombineerd. Westerduin is spaarzaam met
kleuren, ze combineert zachte, genuanceerde tinten doorgaans met zwart en rood,
wat veel tot de expressie bijdraagt. Ze kiest uitdrukkelijk voor soberheid,
maar haar beelden hebben kracht.
Ed Franck, Anne Westerduin: Liefde en duisternis,
Davidsfonds/Infodok, Leuven 2018, 230 p. : ill. ISBN 9789059089129. Distributie
Standaard Uitgeverij
© 2024 | MappaLibri