‘Ouder worden
doe je voor het
eerst
alles is fris en nieuw
er gaat een wereld
voor je dicht’
Zo opent de nieuwste verhalenbundel van Herman van Veen. De populaire
cabaretier en zanger, illusoire vader van Alfred Jodocus Kwak en auteur van
Nederlandse kwaliteitsliederen is inmiddels drieënzeventig. Hij treedt nog
steeds op in België, Nederland én Duitsland met avondvullende programma's.
Eerder schreef
Herman van Veen zijn eigen autobiografie (in twee delen maar liefst: Voor ik het vergeet verscheen in 2010 en
Herinnerde dagen in 2015). In Voor het eerst kijkt hij nu monkelend
terug op zijn leven en vooral op hoe het is om ouder te worden. Want ook al
denkt de geest nog steeds jong en lenig te zijn, het lichaam en de omgeving
geven andere signalen af. Speels, humoristisch, open maar zeker ook met een
ernstige en vaak melancholische ondertoon, beschrijft van Veen zijn gedachten.
Hij spaart zichzelf niet en gaat nu en dan in op zijn eigen lichamelijke
kwaaltjes.
Voor het eerst bestaat uit
dertien verhalen en een kort voor-, na-, en dankwoord. De teksten kunnen los
van elkaar gelezen worden, hoewel ze natuurlijk wat betreft thematiek wél
samenhangen. Herman van Veen voert de lezer aan de hand mee: van herinneringen
aan een lederen voetbal in zijn jeugd, over zijn liefde voor de viool tot
gesprekken met zijn kleinkinderen. De verwondering die van Veen meer dan eens
overvalt over wat er al allemaal voorbij is, probeert hij over te dragen op de
lezer. Hier en daar haalt hij versjes aan uit kinderboeken uit zijn jeugd (‘In
het land der Blonde Duinen / En nog niet heel ver van zee, / woonde eens een
dwergenpaartje / En dat heette ‘Piggelmee’), van de dichter J.A. dèr Mouw
(‘moeder kon ’t niet horen. / Want die was dood. En daarom kwam ze niet’), om
te illustreren hoe herinneringen uit zijn kindertijd een plaats krijgen in het
heden – net als in de vele gedichten die dèr Mouw (onder het pseudoniem
Adwaita) over zijn vroege jeugd schreef. Maar evenzeer citeert Herman van Veen
zichzelf in eigen verzen en liedjes om zijn gevoelens te omschrijven. Erg
persoonlijk wordt hij wanneer hij vertelt over zijn eerste huwelijk en over de
dood van de pianist met wie hij 52 jaar optrad, Erik van der Wurff.
Voor het eerst is ondanks de melancholie en het verdriet over zij
die van Veen ontvielen een optimistisch werk, met als boodschap te genieten van
elke dag die men heeft, en zich te blijven verwonderen over alles om zich heen.
Herman van
Veen: Voor het eerst, Thomas Rap, Amsterdam
2018, 224 p. ISBN 9789400401631. Distributie Standaard Uitgeverij
© 2024 | MappaLibri