Oma Vogeltje

4+ - Het is altijd uitkijken naar een nieuw boek van de gelauwerde auteur en illustrator Benji Davies. De kleine walvis (2015) werd bekroond tot Prentenboek van het jaar 2017 en ook met ander werk viel hij meermaals in de prijzen. In Oma Vogeltje verkent hij opnieuw de wereld van Boy uit De kleine walvis, die deze keer gaat logeren bij zijn oma. Oma woont op alleen op een eiland en is, ondanks haar kleine gestalte en wandelstok, allesbehalve een fragiel oud dametje. Boy weet niet goed wat hij van haar moet denken, wat Davies met de nodige humor in de tekst vat:
 
‘Ze kookte zeewiersoep en haar tanden bewaarde ze in een potje.
’s Avonds sliep hij aan haar voeten.
De dekens jeukten en oma snurkte als een oude walrus.’
 
Oma heeft nooit tijd voor Boy en het duurt dan ook niet lang tot hij er in zijn eentje op uit trekt, op zoek naar avontuur. Hij speelt er lustig op los tussen de rotsen tot de zachte tinten van het zeelandschap plaats maken voor een donkere onheilspellende kleur die de storm aankondigt. Boy moet schuilen in een grot en vindt daar een gestrand vogeltje. Net zoals in De kleine walvis speelt de zorg voor dieren ook in dit boek een belangrijke rol. Davies weet de innemende kwetsbaarheid van het vogeltje en de tedere interactie tussen mens en dier in zijn tekeningen te vatten en dat is een uitzonderlijk talent.
 
Boy neemt het vogeltje mee en probeert door de storm tevergeefs het huis van oma terug te vinden. Gelukkig schiet oma hem snel te hulp in haar bootje. Ondanks een minimum aan gelaatsuitdrukkingen is haar bezorgdheid duidelijk af te lezen in de illustraties. Onderweg vinden ze nog meer vogeltjes die ze meenemen naar huis. Davies liet zich bij dit beeld inspireren door de vogels op Machias Seal Island, die daar bij stormweer in grote hoeveelheden tegelijk stranden. Deze inspiratiebron lijkt overigens niet toevallig gekozen: het afgelegen eiland wordt slechts bewoond door één vuurtorenwachter en eenzaamheid is ook in Davies’ boeken steeds een centraal thema.
 
Wanneer de vogeltjes opgedroogd zijn, vertrekken ze weer, maar het vogeltje dat Boy in de grot vond, blijft en wordt omgedoopt tot oma’s vogeltje. De ervaring brengt Boy en oma dichter bij elkaar en is het begin van een hechte vriendschap. Vanaf hier hapert de tekst een beetje, wat verwarrend kan zijn voor kleuters en een vlotte (voorlees)stijl in het gedrang brengt. De woorden geven bovendien weinig meerwaarde aan de illustraties. Zoals vaak bij Davies zijn het de tekeningen, die zo volledig zijn in hun eenvoud, dat ze meer vertellen dan de tekst.
 
Kenmerkend voor Davies’ werk zijn de open eindes, veelal gevangen in een enkel beeld, die genoeg ruimte laten voor interpretatie. Het afscheid van oma wordt niet beschreven, maar de lezer kan aan de hand van de illustratie invullen dat oma minder eenzaam is op haar eiland nu haar vogeltje steeds bij haar is.
 
Oma Vogeltje is op zich weinig vernieuwend en vertoont misschien wel te veel gelijkenissen met De kleine walvis. De eenzaamheid van Boy, de storm, de band met een gestrand dier en de omschrijving van een ‘hartverwarmende vriendschap’ op de achterflap zijn één voor één elementen die in beide boeken terug te vinden zijn. De illustraties maken echter veel goed en blinken opnieuw uit in hun simpliciteit. Davies’ schitterend oog voor detail maakt dat jonge kinderen zelf op ontdekkingstocht kunnen gaan in de beelden. De oplettende kijker ziet zelfs een (kleine?) walvis verschijnen. Het blijft keer op keer aangenaam vertoeven in de wereld van Boy en het is dan ook benieuwd afwachten welke avonturen de auteur nog meer voor hem in petto heeft.

Benji Davies: Oma Vogeltje, Luitingh-Sijthoff, Amsterdam 2018, 32 p. : ill. Vertaling van Grandma Bird door Edward van de Vendel. ISBN 9789024581917. Distributie VBK België

© 2024 | MappaLibri