3+ - Sinds het overweldigend
tedere De leeuw en het vogeltje
(2014) is het uitkijken naar nieuw werk van de Canadese Marianne Dubuc. Boven op de berg lost dat ‘uitkijken’
helemaal in. Opnieuw levert Dubuc een intiem en integer prentenboek af, met een
hechte integratie van tekst en beeld.
Mevrouw Das maakt elke zondag
een wandeling naar de top van de berg. Ze is oud maar nog kranig en vooral heel
lief. Ze helpt wie haar nodig heeft en deelt ‘alles met iedereen’. Op een keer
leert ze de kleine Kiki kennen, die graag meewil naar de top. Dat kan, want
voor mevrouw Das mag leeftijd geen belemmering zijn om iets te proberen, al
moet je er wel aan toe zijn. Tijdens de tocht leert mevrouw Das aan Kiki
belangrijke dingen: dat je goed moet luisteren, anderen moet helpen en dat het
leven bestaat uit keuzes maken… en dat je daarbij je hart moet volgen. Eenmaal
boven voelen ze zich beiden heel erg klein, of zoals mevrouw Das het poëtisch
uitdrukt: ‘zo klein als een sterrenfonkeltje op een dauwdruppel.’ Sindsdien
trekken de twee heel wat zondagen naar boven.
Dan
kantelt het verhaal, net als het leven zelf, en is het Kiki die mevrouw Das moet
helpen als de tocht steeds lastiger voor haar wordt, tot ze op een dag zegt
liever thuis te blijven. Dan vertelt Kiki haar over wat ze onderweg zag en
brengt ze nieuwe schatten mee. Kiki vindt ten slotte een nieuw pad én een
nieuwe vriend om mee te delen.
Het verhaal is heel eenvoudig, maar net die eenvoud
charmeert en zorgt ervoor dat de lessen in het verhaal heel vanzelfsprekend
overkomen. Net als de vriendschap tussen oud en jong en de natuurlijke gang van
het leven, waarbij oude mensen hun levenswijsheid doorgeven en de jeugd nieuwe
paden inslaat en tegelijk tradities verderzet.
De illustraties in aquarel en
potlood zijn van een even sprekende eenvoud als de tekst. De zachte kleuren en
de vermenselijkte dieren doen denken aan het werk van E.H. Shepard (o.a. De wind in de wilgen), Kitty Crowther of
Patsy Backx. Dubuc zorgt voor een aangenaam ritme, waarbij ze paginavullende
prenten afwisselt met een of meerdere kleinere illustraties op het witte blad.
De dubbele prenten tussendoor zorgen voor momenten van rust, bijvoorbeeld bij
een meer tijdens de tocht of op de top van het Suikerbrood, zoals de berg heet.
Sommige prentjes geven ook informatie mee, bijvoorbeeld over eetbare of
gevaarlijke paddenstoelen of een volmaakte wandelstok.
Rustig en blij word je van dit
boek, dat op poëtisch-filosofische wijze antwoorden geeft die relevant zijn
voor het leven. ‘Waarom hebben bomen bladeren?’ ‘Om te zwaaien naar de zon.’ En
‘Waar gaan de mieren naartoe?’ ‘Steeds maar vooruit’, zoals het leven, jawel.
Marianne Dubuc:
Boven op de berg, Querido, Amsterdam 2019, 80 p. Vertaling van Le chemin de la
montagne door Jacques Domen. ISBN 9789021414782. Distributie L&M Books
© 2025 | MappaLibri