4+ - Auteur Adam Rubin en illustrator Daniel Salmieri zijn in de
Verenigde Staten al jaren een gevierd duo. Wat
eten draken het liefst? werd al in 2012 gepubliceerd, maar is nu pas
vertaald naar het Nederlands. Anders dan in de oorspronkelijke Engelstalige
versie, Dragons love tacos, verraadt
de titel nog niet wat draken dan wel het liefst eten. De uitgetelde draak op de
cover, geveld door een berg taco’s, doet echter al iets vermoeden en ook de
tekst laat de lezer niet lang in spanning.
‘HOI!
Wist jij dat draken het liefste taco’s eten?
Ze houden van taco’s met gehakt
en van taco’s met kip.
Ze
houden van grote gigantische taco’s en van kleine mini babytacootjes ook.’
Het verhaal
begint in een slaapkamer waar een jongen en zijn hond, allebei uitgesproken
drakenfans, worden aangesproken door de verteller. De tekst fungeert hierbij als
vertelstem en neemt actief deel in het verhaal door vragen te stellen aan de
personages. Hoezeer draken ook van taco’s houden, de pittige salsasaus is niet
aan hen besteed.
‘Van één spikkeltje peper
springen er al vonken uit hun snuit.
Van scherpe salsa beginnen
drakenbuiken te grommen,
en
als drakenbuiken beginnen te grommen –
oei…’
Rubin staat bekend om zijn
minutieuze woordkeuze, die uitstekend wordt vertaald door Edward van de Vendel.
Jammer genoeg verliest de auteur zich te vaak in de vele herhalingen op zowel
inhoudelijk als stilistisch vlak, die het verhaal onnodig lang laten aanslepen.
Door elke waarom-vraag steevast te beantwoorden met drie misschien-vragen komt
de tekst wat geforceerd over.
Behalve taco’s weten
draken ook een feestje wel te appreciëren. Tijdens het tacofeestje dat de
jongen en zijn hond hebben voorbereid, gebeurt het onvermijdelijke wanneer
blijkt dat de salsa scherper is dan eerst werd gedacht. In een mum van tijd
wordt het feestje een slagveld vol vuurspuwende draken. Eenmaal afgekoeld zijn
de draken zichtbaar aangedaan door het inferno, dat het huis van de jongen niet
gespaard heeft, en proberen ze de jongen zelfs gerust te stellen. Deze
humanisering van draken is een sterkte van het boek: het toont aan dat het niet
altijd vervaarlijke mythische wezens hoeven te zijn en dat de oorzaak van hun gevreesde
vuurspuwen kan worden toegeschreven aan iets schijnbaar onbenulligs als een te
pittige saus. Dit laatste is overigens herkenbaar voor jonge kinderen, die vaak
zelf niet van sterk gekruid eten houden.
Salmieri illustreert in waterverf, gouache en kleurpotlood
en zorgt hiermee voor een kleurrijke diversiteit onder de draken, zonder dat
het te druk wordt. De illustraties dragen meermaals bij aan de komische noot
van het verhaal. Zo zal een draak in bikini op een zwembadfeestje ongetwijfeld
op ettelijke lachsalvo’s worden onthaald. De beelden zitten zo vernuftig in
elkaar dat ze je informatie verschaffen die niet terug te vinden is in de
tekst, zoals de namen van de jongen en zijn hond. Voor de aandachtige kijker
maken Rubin en Salmieri er de gewoonte van om in elk van hun samenwerkingen
vakkundig een rood vogeltje te verstoppen.
Wat eten draken het liefst? prijkte wekenlang op The New York Times Best Seller lijst en
dat is niet verwonderlijk. Met ingrediënten als humor en verbeeldingskracht
slagen Rubin en Salmieri er wonderwel in de lichte absurditeit van het thema
vorm te geven zodat er toch enige vorm van logica in zit.
Voor wie er nog niet van overtuigd is dat draken niet enkel
en alleen angstaanjagend kunnen zijn: in het slot helpen ze met de wederopbouw
van het huis van de jongen. Al hebben de tacotussendoortjes hier misschien ook
wel iets mee te maken, want: ‘De liefde van een draak gaat altijd door zijn
maag.’
Adam
Rubin, Daniel Salmieri: Wat eten draken het liefst, Volt, Amsterdam 2019, 40 p.
: ill. Vertaling van Dragons love tacos door Edward van de Vendel. ISBN
9789021416113. Distributie L&M Books
© 2024 | MappaLibri