De vermisten

Kate Harlow werkt als vrijwilliger bij Message in a Bottle, een hulplijn voor vermiste – veelal weggelopen – personen die zo anoniem contact kunnen opnemen om het thuisfront gerust te stellen. Wanneer op een zaterdagavond de telefoon rinkelt, hoort Kate aan de andere kant van de lijn een jong meisje dat vraagt of Kate aan haar ouders wil zeggen dat ze veilig is. Ondanks de slechte lijn hoort Kate duidelijk dat het meisje bang is. En dat is ze zelf ook, want na doorvragen blijkt de beller haar eigen dochter Sophie te zijn, die twee jaar geleden spoorloos verdween. Kate brengt onmiddellijk de politie op de hoogte, maar die is niet bijzonder onder de indruk. In de jaren dat Sophie verdwenen is, is Kate namelijk geen toonbeeld van emotionele stabiliteit geweest.  
 
Hoewel alle tekenen daarop wijzen, kan Kate niet aanvaarden dat haar enige dochter zomaar is weggelopen. Sophie heeft een briefje op haar hoofdkussen achtergelaten en is na school op vrijdag 13 mei nooit meer teruggekomen. Om de zoveel tijd krijgt het gezin Harlow een ansichtkaart met een geruststellende boodschap van Sophie dat ze zich geen zorgen moeten maken. Maar toch kan Kate Sophie niet loslaten en elk spoortje – hoe miniem ook – geeft haar toch weer hoop. Wanneer Sophie dus belt naar de hulplijn voor vermiste personen, is dit voor Kate een teken dat haar dochter nog in leven is en gevonden wil worden.
 
De vermisten is het fictiedebuut van de Britse misdaadjournalist Emma Rowley die eerder als ghostwriter al enkele non-fictieboeken neerpende. Het boek valt uiteen in drie delen. In het eerste deel is het enkel Kate die aan het woord is, waardoor het verhaal een vrij trage start kent en vooral dient ter introductie van het hoofdpersonage. Aan het begin van het boek weet je immers nog niet of Kate wel een betrouwbare verteller is omdat er regelmatig gezinspeeld wordt op haar emotionele labiliteit. Eens de vaart erin komt in het tweede en derde deel – en ook Sophie als verteller fungeert – schiet De vermisten meteen door naar een spannend einde.
 
Rowley heeft een beschrijvende schrijfstijl waardoor je je een goed beeld kan vormen van de locaties en de personages. Kate Harlow is een sympathiek hoofdpersonage en Rowley slaagt er uitstekend in om de pijn van een ouder van een verdwenen kind te beschrijven. Kate voelt zich schuldig, miserabel en depressief, maar tegelijkertijd vertrouwt ze op haar moederinstinct dat zegt dat haar dochter nog leeft en haar nodig heeft. Het levert een interessant verhaal op over de band tussen een moeder en haar dochter. Pluspunten zijn Rowleys schrijfstijl en hoofdpersonage Kate Harlow, minpuntjes zijn het niet bijster originele thema en de ontknoping, die weliswaar spannend verloopt, maar ook niet echt vindingrijk is.
 
Emma Rowley: De vermisten, Luitingh-Sijthoff, Amsterdam 2019, 331p. Vertaling van Where the Missing Go door Elise Kuip. ISBN 9789024582938. Distributie: VBK België 

© 2024 | MappaLibri