Schaduwman

Dertig jaar geleden gaan vier jonge meisjes op zoek naar de schaduw van ‘De Lange Man’, een mythisch figuur die jonge meisjes zou meenemen. Volgens de overlevering kan deze man je echter ook bijzonder maken als je hem dat vraagt. En de opgroeiende meisjes willen niets liever dan speciaal zijn. Tien jaar later zit Sadie Banner in haar eerste jaar hogere studies wanneer ze zwanger blijkt te zijn van haar vriendje Miles. Ze besluiten het kindje te houden en Sadie zet haar studie stop om zich op de komst van de baby voor te bereiden. Een week nadat Amber wordt geboren, verdwijnt Sadie echter als een dief in de nacht en laat ze Miles en Amber alleen achter. Zestien jaar later staat Sadie terug voor de deur. Miles heeft Amber intussen alleen opgevoed en uiteraard zorgt de plotse terugkeer van Sadie voor strubbelingen en vragen. Nog eens twee jaar later volgt een televisieploeg de nu achttienjarige Amber, die net is vrijgesproken van moord.
 
Schaduwman is het thrillerdebuut van Phoebe Locke, een pseudoniem van de Britse Nicci Cloke, die eerder onder haar eigen naam enkele jeugdboeken schreef. Locke werkte al langer aan een verhaal over de familie Banner waarin moeder Sadie haar pasgeboren dochter Amber zomaar in de steek laat. Toen Locke een artikel las waarin Amerikaanse tieners in de ban raken van de ‘Slender Man’ – een broodje aap dat op internet een eigen leven is gaan leiden – wist ze dat deze mythe Sadies angst kon verklaren die maakte dat ze haar eigen kind achterliet.
 
Je zou kunnen denken dat Schaduwman door het thema een horrorboek is geworden, maar de spanning speelt zich voornamelijk op psychologisch niveau af. Locke wisselt de verschillende verhalen (2016, 2018 en dagboekfragmenten en flashbacks naar eerder) met elkaar af zodat lang niet duidelijk is hoe de verschillende verhalen aan elkaar vasthangen. We volgen het verhaal door de ogen van Greta Mueller, de productieassistente van de filmcrew die Amber Banner volgt na haar vrijlating. Mueller fungeert als verbinding tussen de gebeurtenissen in het heden en verleden door haar research naar Ambers achtergrond voor de documentaire.
 
Phoebe Locke heeft een erg beschrijvende stijl die vlot leest, maar door de vele sprongen in de tijd is het zeker in het begin van Schaduwman oppassen om de draad niet te verliezen. Doordat Locke telkens slechts een miniem tipje van de sluier licht, is het lang raden hoe de vork precies in de steel zit. Het verhaal werkt toe naar een climax die je een beetje op je honger laat zitten en de meeste personages blijven wat aan de vlakke kant. De combinatie van familiedrama met het horrorelement van ‘De Lange Man’ werkt echter wel en maken van deze Schaduwman een vlot weglezend boek, dat er niet uitspringt in positieve of negatieve zin.
 
Phoebe Locke: Schaduwman, HarperCollins, Amsterdam 2019, 318p. Vertaling van The Tall Man door Manon Berlang. ISBN 9789402730807. Distributie: Agora 

© 2024 | MappaLibri