Uit elkaar

‘Liefde is iets onbegrijpelijks. Mensen worden heel erg verliefd op elkaar. […] Maar soms gaat de liefde over en besluiten ze toch weer uit elkaar te gaan.’
 
9+ - Bette Westera en Sylvia Weve hebben al eerder met onder meer Aan de kant, ik ben je oma niet, Doodgewoon (2014), Arme Rijk en Was de aarde vroeger plat?, bewezen dat ze een heerlijk koppel zijn. Beiden apart én samen hebben ze dan ook al meerdere terechte jeugdliteraire prijzen gewonnen. In het wederom aantrekkelijke Uit elkaar, laten ze met een nieuw thema zien dat zij nog steeds bij elkaar passen en zeker nog een tijd samen verder kunnen. Serieuze thema’s worden met humor en luchtigheid, treffend geschreven en geïllustreerd, maar sommige gedichten veroorzaken alsnog een brok in de keel.
 
Enkel uitgaande van de illustratie van Weve op het omslag, zou de verwachting van romantiek gewekt kunnen worden. Het kind staat er echter toch wat verloren bij en hoewel de meeste relaties uit Uit elkaar vast ooit romantisch gestart zijn, lopen vele daarvan in een van de geweldige gedichten van Westera stuk. Een gegeven waar menig kind mee te maken krijgt. Hoe dramatisch dat ook lijkt, voor sommige stellen uit dit boek, is uit elkaar gaan beter dan samen zijn. Niet iedere scheiding loopt uit op een drama. Soms is het toch écht beter als ouders er een punt achter zetten. Het krijgen van nieuwe stiefouders en stiefbroers en -zussen kan zelfs positief uitpakken, zoals in het gedicht ‘boze stiefmoeders’:
 
‘In sprookjes zijn stiefmoeders loeders.
Maar wij hebben aardige moeders. […]  
Al zijn ze soms boos en al heten ze stief,
de onze zijn aardig en vrolijk en lief.’
 
Westera maakt voornamelijk gebruik van eindrijm en schrijft in een fijn ritme. Haar gedichten helpen je niet met scheiden om te gaan en een zelfhulpboek hoeft de lezer dus niet te verwachten. Wel laat het op een mooie manier zien hoe verschillend relaties kunnen zijn en hoe het scheiden van ouders niet aan kinderen maar aan volwassenen ligt. Al denkt de arme Jan-Willem uit het pijnlijke gedicht ‘te goeie oren’ daar anders over:
 
‘’Als hij niet was gekomen zou het anders zijn gegaan.’
Ze wisten geen van beiden dat Jan-Willem dat kon horen.
Het was niet de bedoeling dat hij op de gang zou staan.
 
Jan-Willem stond er wel en had toevallig goeie oren.
Nu denkt hij dat het beter was als hij niet had bestaan.
Nu denkt hij dat het beter was als hij niet was geboren.’
 
Met haar expressieve tekenstijl, kan Sylvia Weve met weinig kleuren en details, veel laten zien. Met een streep extra maakt ze een neutraal kind boos of verdrietig. Verschillende tekenstijlen komen langs en daarbij maakt ze handig gebruik van de vormgeving volgens Japanse vouwwijze. Deze manier van vouwen zorgt ervoor dat iedere bladzijde verbonden kan worden met de volgende. Veel gedichten hebben zijdelings met elkaar te maken, dus sommige gedichten lopen in typografie of illustratie door op de volgende pagina. Niet alleen in beeld, maar ook in tekst wordt daar dus slim mee omgegaan. Bijvoorbeeld in het gedicht ‘Beste onderwijsminister’ waarbij je het boek een kwartslag moet draaien om van de brief van kinderen met twee vaders en twee moeders te kunnen genieten. Ondertekend door een lange lijst namen met onder andere ‘Ali, Shiva, vijf Anoeks en tien Sammen’, daar is zeker meer dan twee pagina’s ruimte voor nodig.
 
De fantastische samenwerking levert een even prachtig boek voor iedereen op. Je ouders, opa’s en oma’s of ooms en tantes hoeven niet eens gescheiden te zijn, om van dit unieke dichtbundel te kunnen genieten.  
 
Bette Westera, Sylvia Weve: Uit elkaar, Gottmer, Haarlem 2019, 47p. : ill. ISBN 9789025771706. Distributie L&M Books

© 2024 | MappaLibri