12+ - Onmogelijk blauw is het sluitstuk in Kate
DiCamillo's trilogie Three Rancheros. Het boek speelt zich net als Neem
mijn hand (2016) en De vloek van de vliegende Olifantes af in de Verenigde Staten in
de jaren zeventig. Nadat ze haar hond Flappy heeft begraven onder de
sinaasappelbomen, vertrekt Billie Tapinski, 14 jaar oud, naar de kust op zoek
naar een ander leven en zichzelf.
Net zoals in de voorgaande
boeken blinkt DiCamillo opnieuw uit met haar zeer beheerste schrijfstijl en eenvoudig
taalgebruik, waarmee ze franjeloos een tienerleven schetst dat niet over rozen
gaat. Heel chic is hoe DiCamillo erin slaagt de moeilijke omstandigheden waarin
een tiener op zichzelf is aangewezen te verhalen zonder dat het zwaar op de
hand wordt. Haar familie lijkt niet veel om haar te geven. Als ze van huis
wegloopt, mist ze haar hond dan ook meer dan haar moeder, en DiCamillo weet dit
perfect acceptabel te brengen. Het minste wat je van Billie kunt zeggen, zeker
bij de aanvang van het verhaal, is dat ze veelal haar zin doet. In enkele
gedachten en daden wordt haar personage van plantrekker helemaal overtuigend
neergezet. Ze is bijdehand, bijt van zich af en kan autorijden. Een vrijbuiter
op kindermaat die mensen aantrekt, maar hen tegelijk afstoot. Zo probeert ze
zich niet te veel te hechten aan Jola, de oude vrouw die haar in haar woonst
opneemt.
DiCamillo schrijft niet alleen strakke zinnen, ze zorgt ook voor
mooie cliffhangers die de hoofdstukjes moeiteloos voortstuwen (‘Dus ging ze
weg.’). Heel snel weet ze ook een personage te typeren. De nogal oppervlakkige
Freddie komt tot leven in slechts een paar uitspraken over haar persoonlijke
droom, en ook Jola en haar omgeving worden met enkele routines raak getroffen.
Enige troost voor het schamele wat het leven haar heeft toebedeeld vindt Billie
in kleine dingen: de tonijntoast en de eieren die Jola voor haar maakt en in
een vleugje poëzie, al dan niet meer dan wat woorden geschreven op het
telefoonhokje.
We hebben niet veel, maar we
hebben elkaar, is wat dit boek in zijn vreugde en in zijn ellende uitademt: ‘We
zullen elkaar helpen. We zullen elkaar vertrouwen’. Zeldzame verbinding die
hoop biedt in die soms troosteloze maatschappij van de Verenigde Staten, waar
de keerzijde van the land of the free heel duidelijk wordt.
Kate Dicamillo: Onmogelijk blauw, Lannoo, Tielt 2020, 253 p. ISBN 9789401465533. Vertaling van Beverly, right here door Harry Pallemans
© 2024 | MappaLibri