Nadat haar vorige boek, Berouw,
eindigde met een cliffhanger om u tegen te zeggen, is het vreemd dat er in Jaloezie
nergens meer aan bod komt dat de vriend van hoofdpersonage rechercheur Emma
Sköld er een geheime agenda op na houdt. Nochtans doet deze Kristoffer weer mee
in Jaloezie en is hij zelfs een van de hoofdpersonages. Maar Emma ligt
vrijwel het ganse boek aan een ziekenhuisbed gekluisterd, dus misschien komt de
verklaring in een volgend boek. Van de reeks rond Emma Sköld zijn er in Zweden
immers al zeven afleveringen verschenen, Jaloezie is daarvan het vierde
boek en het tweede dat vertaald is in het Nederlands.
Aan het einde van Berouw
zwanger bleek Emma zwanger te zijn en haar dochtertje, Ines, is inmiddels vijf
maanden oud. Maar veel heeft Emma nog niet kunnen genieten van haar baby want een
maand na de geboorte viel de rechercheur van haar paard en belandde ze in een maandenlange
coma. Omdat Kristoffer de zorg voor Ines ondertussen niet alleen aankon, heeft
hij stiekem hulp gevraagd aan zijn ex Hillevi, die de moederrol met veel
plezier op zich nam. Hillevi’s eigen dochtertje is immers tragisch overleden en
Ines is de perfecte vervanging. Wat Kristoffer echter niet weet, is dat Hillevi
hoopt dat hij terugkomt bij haar. Ze is zelfs zodanig bezeten door Kristoffer
en Ines dat ze een baan als schoonmaakster versiert bij het ziekenhuis waar
Emma verzorgd wordt.
Sofie Sarenbrant kiest ervoor om haar hoofdpersonage vrijwel het hele
boek door aan een ziekenhuisbed te kluisteren. Jaloezie wordt ook
grotendeels vanuit het standpunt van Emma verteld waardoor de speelruimte
letterlijk beperkt is. Haar bewegingsruimte is niet breder dan haar bed en ze
moet vertrouwen op haar bezoek om haar op de hoogte te houden. Daardoor mist Jaloezie
vooral spanning. In de eerste helft gebeurt er niet veel meer dan dat Emma
wakker wordt en haar familie haar beurtelings komen bezoeken. Daarbij blinkt
Kristoffer vaak uit door afwezigheid waardoor er bij Emma het vermoeden groeit
dat er iets niet pluis is.
Sarenbrant zet haar personages goed neer, maar niet alles
in Jaloezie is even geloofwaardig. Zo heeft Emma vrij snel na haar
ontwaken uit een maandenlange coma haar volledige cognitieve vermogens terug.
Meer dan af en toe in slaap vallen van vermoeidheid is er niet bij. Wel
beschrijft Sarenbrant mooi Emma’s onmacht. Ze voelt intuïtief dat er iets niet
pluis is – zo voelt ze zich meermaals bekeken – maar haar familie en de artsen
wijten dit aan haar toestand. Enkel haar politiepartner Thomas Nyhlén lijkt
Emma te geloven dat haar ongeluk geen ongeluk was en Nyhlén besluit een beetje
rond te neuzen. Hierdoor trekt het verhaal eindelijk op gang en komt er een
beetje spanning in Jaloezie. Sarenbrant weet er nog een verrassend einde
uit te persen, maar het is te laat om nog van een spannende thriller te kunnen
spreken.
Sofie Sarenbrant: Jaloezie, Luiting Sijthoff, Amsterdam 2021, 317 p. ISBN
9789024590711. Vertaling van Avdelning
73 door Edith Sybesma. Distributie:
VBK België
© 2024 | MappaLibri