Voor het donker thuis

Wanneer Ewan Holt sterft, erft zijn dertigjarige dochter Maggie het statige landhuis Baneberry Hall in Bartleby, Vermont. Tot haar verrassing want ze wist niet dat haar vader het negentiende-eeuwse huis nog in zijn bezit had. Vijfentwintig jaar geleden verhuisden de Holts naar Baneberry Hall, het huis waarop Ewan op slag verliefd was geworden. Amper twintig dagen later verliet het gezin het huis echter halsoverkop na een reeks bizarre, traumatische gebeurtenissen. Ewan Holt schreef hierover de bestseller ‘Huis der verschrikkingen’ waarin hij schrijft dat er geesten in Baneberry Hall wonen.  

Dit huis, dat inmiddels vijfentwintig jaar leeg staat, komt dus in handen van Maggie, die toevallig oude huizen opknapt als hoofdberoep. Maggie ziet de erfenis niet alleen als een uitstekende reden om uit te zoeken wat er vijfentwintig jaar geleden nu echt gebeurde in Baneberry Hall, maar ook als een buitenkans om het oude landhuis op te knappen en door te verkopen. Van zodra ze echter één voet in het huis zet, begint ze zich af te vragen of er toch geen waarheid schuilt in haar vaders boek. Het huis gedraagt zich vreemd – een oude platenspeler begint in het midden van de nacht te spelen of een oude teddybeer duikt plots op – en hoewel Maggie niet in geesten gelooft, kan het haast niet anders of iets of iemand in Baneberry Hall wil niet dat ze er rondsnuffelt.
 
Het moet zijn dat de Amerikaanse schrijver Riley Sager iets heeft met gebouwen. In zijn vorige boek Sluit alle deuren speelde het majestueuze appartementsblok Bartholomew in New York een centrale rol en nu is er het negentiende-eeuwse landhuis Baneberry Hall. Met zijn duistere geschiedenis, afgelegen ligging, donkere kamers, krakende trappen of geheime doorgangen leent Baneberry Hall zich uitstekend als spookhuis met een reputatie. Maar zowel de lezer als Maggie Holt beseffen dat spookhuizen niet bestaan, en dat een krakkemikkige elektriciteitsvoorziening, gebrekkige infrastructuur of blootstelling aan de natuurelementen veel logischere verklaringen zijn voor sommige gebeurtenissen in Baneberry Hall.
 
De schrijver laat de lezer lang in het ongewisse over de ware toedracht. Samen met Maggie Holt word je heen en weer geslingerd tussen logische verklaringen of bovennatuurlijke elementen. Passages uit het boek van Ewan Holt worden afgewisseld met passages in het heden. Hierdoor valt Sager af en toe wel in herhaling, vooral in het eerste gedeelte, wanneer Maggie dingen meemaakt die haar vader in het vorige hoofdstuk vijfentwintig jaar geleden ook meemaakte.
 
Halverwege het boek drijft Sager echter het tempo en de spanning op en komt het verhaal echt goed op dreef. Op het einde weet Sager er zelfs nog een geloofwaardige ontknoping uit te puren. Voor het donker thuis zal zeker in de smaak vallen bij lezers die houden van een griezelige sfeer en verhalen met een mogelijks bovennatuurlijk tintje. De strakke schrijfstijl met korte hoofdstukken geeft het boek ook nog eens extra vaart.
 
Riley Sager: Voor het donker thuis, Ambo/Anthos, Amsterdam 2021, 395 p. Vertaling van Home Before Dark door Roelof Posthuma. ISBN 9789026353062. Distributie: VBK België

© 2024 | MappaLibri