De puzzelman

In Londen worden op diverse plaatsen lichaamsdelen van verschillende slachtoffers gevonden. De werkwijze doet denken aan ‘de puzzelman’, ofwel seriemoordenaar Peter Olivier, die zijn slachtoffers in stukken hakte. Olivier zit echter veilig levenslang in de gevangenis. Inspecteur Angelica Henley van de serial crime unit krijgt de zaak toegewezen en besluit Olivier een bezoekje te brengen in de gevangenis. De manipulatieve Olivier kruipt echter meteen in het hoofd van Henley en wanneer er een doos met een afgehakt hoofd bij haar thuis wordt afgeleverd, blijkt de zaak voor Henley persoonlijker dan ze had gedacht. Olivier heeft niet enkel een copycat, maar ook eentje die er een persoonlijk spelletje van wil maken. Wanneer Olivier ook nog eens uit de gevangenis weet te ontsnappen, moet Henley niet op zoek naar één, maar twee seriemoordenaars.  

De puzzelman
is het thrillerdebuut van de Londense strafrechtadvocaat Nadine Matheson. Met Peter Olivier creëert Matheson een meedogenloos personage dat niet zou misstaan naast een Hannibal Lecter. Olivier is een psychopaat van de zuiverste soort, iemand zonder empathie of schuldgevoelens, voor wie het doden van een medemens geen enkele moeite kost. De passages waarin Henley op bezoek gaat bij Olivier zijn de sterkste van het boek. Matheson weet hierin goed het beklemmende van de gevangenis op te roepen en het kat-en-muisspelletje dat Olivier met Henley speelt. Hij weet dat Henley informatie van hem nodig heeft, maar hij geniet er te veel van om haar deze zomaar te geven. Quid pro quo.
 
Anjelica Henley is een uitstekend inspecteur en wordt gewaardeerd om haar werk, maar tegelijkertijd behandelen haar oversten de serial crime unit eerder als een last dan als een weliswaar klein, maar sterk team dat hoopgevende resultaten boekt. Het is daarom vaak vechten tegen de bierkaai in de hoop dat het team mag blijven bestaan. Henleys drukke baan heeft zijn weerslag op haar privéleven. Haar man heeft haar al meermaals gevraagd het wat rustiger aan te doen en meer tijd aan hun gezinsleven te spenderen, maar bloed kruipt waar het niet gaan kan en Henley beschouwt haar politiewerk als een roeping die ze niet zomaar kan opgeven.
 
Er wordt in De puzzelman veel aandacht besteed aan het privéleven van Henley. Lezers die houden van het pure politiewerk zullen hier misschien op afknappen, anderzijds helpt het je wel om het personage van Henley beter te begrijpen. Ook is niet alles altijd even geloofwaardig, bijvoorbeeld de ontsnapping van Olivier. Of het feit dat Henley tijdens deze belangrijke zaak niet samenwerkt met haar vaste partner, maar met stagiair Salim Ramouter. Anderzijds brengt dit ook een aparte dynamiek in de zaak, die wel werkt.
 
Matheson heeft een aangename schrijfstijl die vlot wegleest en de gruwelijke details niet spaart. De spanningsboog zakt in het middenste gedeelte van het boek een beetje te veel, maar Matheson weet zich op tijd te herpakken voor een geloofwaardig einde dat hint naar een volgend boek. De puzzelman is een aardig debuut dat iets te veel binnen de lijntjes van het genre kleurt. Met een beetje meer durf zou dit een veel sterker boek zijn.
 
Nadine Matheson: De puzzelman, HarperCollins, Amsterdam 2021, 430 p. Vertaling van The Jigsaw Man door Angela Knotter en Anna Livestro. ISBN 9789402706550. Distributie: Agora Books

© 2024 | MappaLibri