4+ - Gemiddelde Reus, kortweg Gem, is anders dan zijn
soortgenoten. Zo interesseren vechten en stoer doen hem totaal niet, veel meer
houdt hij van lezen. Bijzonder is ook zijn verzorgde uiterlijk en zijn bewuste
keuze om afgezonderd van reuzen en mensen te wonen. En bovendien is Gem de
enige vegetarische reus. Als landbouwer in hart en nieren leeft hij van zijn
zelfgekweekte groenten en van de melk van zijn olifanten. Wanneer Gem op een
dag een bad neemt in zee, zwemt de reuzenzeemeermin Eulalie voorbij. De
volgende dagen doet hij alle moeite van de wereld om haar opnieuw te kunnen
ontmoeten. En wanneer dat gebeurt, klikt het tussen de twee. Samen beleven ze
heerlijke dagen.
De boodschap achter het verhaal: je mag precies zijn zoals je bent, ook
al is dat anders dan de middenmoot, want op een dag zal je een zielsverwant
tegenkomen. Bovendien krijgen jonge kinderen hier op een humoristische manier
een concreet beeld aangereikt van wat anders zijn kan betekenen. En Annemarie
van Haeringen speelt weer knap met taal, want het wordt al snel duidelijk dat Gem
net het tegenovergestelde is van een gemiddelde reus. Jammer dat de verhaallijn
zelf een beetje oppervlakkig blijft voortkabbelen rond een beschrijvende
opsomming van Gems persoonlijkheidstrekken, zonder dat zijn gevoelswereld aan
bod komt. De twee bekommeren zich om de walvissen en orca’s, doen diverse
zwemkunstjes, snoepen van olifantenmelk met pindarotsjes en Gem leest Eulalie
voor. Eulalie blijft een gesloten boek voor de lezer.
De illustraties van Van Haeringen,
die al drie keer het Gouden Penseel in ontvangst mocht nemen, zijn stuk voor
stuk een feest om maar te kijken. De eerste keer dat we Gem volledig in beeld
krijgen, worden we meteen verrast door zijn blote voeten met felroze gelakte teennagels.
Die nagels hebben precies dezelfde kleur als de pochet in de borstzak van zijn
colbert. De broek van zijn pak heeft een elegante verticale streep en het pak
zelf is olifantgrijs, zoals ook het olifantje dat hij in zijn armen houdt en
dat we trouwens regelmatig dicht in zijn buurt zullen terugvinden. Hier is
alvast in één oogopslag duidelijk dat Gem uniek is.
We herkennen Van Haeringens
typische fijne zwarte lijntekeningen, die ingekleurd zijn in frisse maar zachte
kleuren. Af en toe werkt ze met verrassende, hevige kleuraccenten, die de prent
net dat tikkeltje meer glans geven. Prachtig is de dubbelbladige prent waar
Gem, om Eulalie te imponeren, als een bommetje in het water springt. Tegen een
witte achtergrond zien we hem, in zithouding met zijn armen om zijn benen
geslagen, naar beneden zoeven in zijn badpak met pijpjes. Zwarte haren op zijn
armen, benen en borstkas en dan die roze teennagels… Met een rietje lijkt Van
Haeringen druppels turkooise plakkaatverf over de prent te hebben geblazen. Deze
uitbundige waterspetters geven de illustratie een bijzonder vrolijk tintje.
De dubbelbladige
prent van de kleine Gem bij zijn mama op schoot baadt in zachtroze tinten. De
massieve bergketen is hun zithoek en mama gebruikt de hoogste top als rugleuning.
Gems pastelroze trekolifantje staat een stukje verder, achteloos achtergelaten.
Wie het werk van Annemarie van Haeringen een beetje kent, zal hier ongetwijfeld
aan de verhalen van Kleine Ezel en zijn mama moeten denken. De veilige, rustige
geborgenheid die deze prent uitstraalt, daar dromen we toch allemaal van.
Annemarie van
Haeringen: Gem, het verhaal van een reus, Leopold, Amsterdam 2022, 32 p. : ill.
ISBN 9789025880866. Distributie Standaard Uitgeverij
© 2024 | MappaLibri