10+ - Een prentenboek moet het hebben van
subtiel evenwicht. Het samenspel van een beknopte tekst met beeldend werk slaagt
als woord en beeld een autonome kracht en gelijkwaardige kwaliteit bezitten.
In Jij bent
alle liefde, een coproductie van Meneer Zee (tekst) en Gitte Vancoillie
(beeld), wordt het boek eigenlijk gedragen door de beelden. De tekst, het zich
ontwikkelende verhaal, is hier niet meer dan een aaneenrijging van zaken die
(soms letterlijk) uit de lucht komen vallen. ‘Ooit was er een tijd waarin al
het eten van de wereld aan één kant lag, zodat de wereld helemaal scheef
draaide.’ Mijn lang onderhouden kinderlijke fantasie loopt hier acuut vast.
Neem een
aantal über maffe omstandigheden, zonder duidelijke voorgeschiedenis, zet er
wat plompverloren gedragingen naast en voeg wat moraal toe. Kluts dan het
geheel met Liefde. Meneer Zee, pseudoniem van Jan De Maeyer, is in de eerste
plaats een podium kunstenaar, een verteller van verhalen voor kinderen. Zijn woord
weet zich ondersteund door klank, gebaar en theaterbeeld. Maar op papier is het
natuurlijk andere koek. Een verhaal moet namelijk staan als een huis. Ook moet
het gehoorzamen aan een vorm van logica. Zelfs een kort sprookjesachtig verhaal
ontkomt daar niet aan.
De lotgevallen van het meisje Hoop, de jongen Wil en
treinmachinist Ward worden niet aannemelijk gemaakt. ‘Vanaf tien jaar’ staat er
op de achterflap. Het is te verwachten dat deze leeftijdscategorie vragen heeft
bij de abrupt voorgestelde nogal ‘dystopische’ omstandigheden waarin de wereld
zich volgens de schrijver ooit bevond. Nou ja, ‘ooit’, gelet op de in de tekst
genoemde flatgebouwen moeten de gebeurtenissen zich in een niet al te ver van
het heden verwijderde tijd afspelen.
Ondanks de gemankeerde tekst
heeft Gitte Vancoillie zich goed van haar taak gekweten. Het boek begint tekstloos
met een reeks vervreemdende en onheilspellende, in zwart krijt uitgevoerde, tekeningen
van een stedelijke ruimte in staat van ontbinding. Dan wordt er een meisje geïntroduceerd
dat, om niet verklaarde redenen, moederziel alleen hoog in een
appartementenblok woont en dat nog nooit naar beneden is gegaan. Een bizarre
situatie. Vervolgens hupt het verhaal merkwaardig onbevangen verder. Soms verwerkt
de tekenaar kleine teksten in haar verbeeldingen. Die handgeschreven tekstjes zijn
een onderdeel van de voorstelling en ‘werken’. Ze dragen er toe bij dat je de
tekeningen als op zich staande intrigerende sferen van dreiging, gevoel of
magie kunt zien. Er zit ongedwongen poëzie in de creaties van Vancoillie. Het
is jammer dat de reis door haar getekende gevoelswerelden niet begeleid wordt
door een verfijnd en afgewogen verhaal.
En dan nog even de moraal en het
plotse gebruik van het ‘grote’ begrip liefde. Dat de mens de neiging heeft de
wereld te verpesten is een open deur. Dat de wereld er beter aan toe zou zijn
als de mensen lief zijn voor elkaar is ook geen vondst van jewelste. Liefde als
toverstokje is een illusie. Een pijnlijke waarheid, maar niettemin een
waarheid. Kinderen vanaf tien jaar verdienen een meer doordacht verhaal over
het ‘menselijk tekort’ en de toestand van de wereld.
Meneer Zee & Gitte
Vancoillie: Jij bent alle liefde, Horizon, Antwerpen 2022, 160 p. : ill. ISBN
9789463962407. Distributie Overamstel Uitgevers
© 2024 | MappaLibri