9+ - De wolven van
Currumpaw is een geïllustreerde hervertelling van een verhaal van Ernest
Thompson Seton: ‘Lobo, the King of Currumpaw’, uit het boek Wild animals I have known (1898).
Lobo was de leider van een beruchte roedel wolven, die eind
19de eeuw jarenlang dood en vernieling zaaide in het gebied van de
Currumpaw-rivier in Clayton, New Mexico. De ranchers loofden een enorme premie
uit aan wie de wolf zou doden. Verschillende jagers probeerden het, maar
faalden. Ernest Thompson Seton, een Brits natuurkenner en wolvenjager, wilde
ook zijn kans wagen. Hij verkende uitgebreid Lobo’s territorium, de gedragingen
en gewoontes van de roedel, probeerde tevergeefs met gif en met wolvenklemmen,
gebruikte listen en lagen, maar de wolf was de mens te slim af. Uiteindelijk
wist hij Lobo, al een oude rakker op dat moment, te vangen door hem met de geur
van een wijfjeswolf in een val te lokken.
Seton, aanvankelijk een fervent jager, heeft na de dood van
Lobo zijn instelling tegenover de wolf gewijzigd. Hij leerde het karakter en de
natuur van het dier kennen en respecteren. Hij heeft de rest van zijn leven
gewijd aan de bescherming van de wolf en andere bedreigde dieren in de Amerikaanse
wildernis:
‘we
and the beasts are kin. Man has nothing that the animals have not at least a
vestige of, the animals have nothing that man does not in some degree share.’
William Grill is een jonge (geb 1990) Britse illustrator en hij
won met zijn eerste kinderboek, Voettocht
over het ijs : Shackletons expeditie naar de Zuidpool (Fontaine, 2016) al in 2015 de Kate Greenaway medal. Met De wolven van Currumpaw haalde hij de shortlist van 2017. Grill
hervertelt het verhaal van Seton vrij compleet in een sobere, informatieve
tekst. Wat zijn boek opmerkelijk maakt, zijn de illustraties. Uiterst
eenvoudige tekeningen in kleurpotlood in een naïeve stijl. Grill werkt
spaarzaam met kleur en karakteriseert zijn figuren zonder veel detail. Bladvullende
panoramische beelden wisselen af met reeksen miniatuurtafereeltjes die een
verhaal zonder woorden vertellen. Zo opent het boek met deze beknopte tekst:
‘Ooit zwierven er wel een half miljoen wolven door Noord-Amerika,
maar met de komst van de Europese kolonialisten veranderde het leefgebied van
deze dieren. Het oude wilde westen kwam ten einde en de wolven ondergingen
hetzelfde lot.’
In een reeks van 24 kleine tafereeltjes onder deze tekst, verdeeld over
een dubbele bladzijde, zie je de aankomst van de homesteaders in het westen, hun aanvankelijk vriendelijke
kennismaking met de indianen, de indianen op bizonjacht, de slachting waarmee
de blanken de kuddes op korte tijd uitmoordden met conflicten als gevolg, het
leger dat tussenbeide komt, de verdrijving van de indianen uit hun gebied… Geen
woord dus over de funeste invloed van de kolonisten op het oorspronkelijke
leven, maar de illustraties vormen een niet mis te verstane commentaar.
Getekend met vrij grove lijnen en grote krasserig
ingekleurde vlakken, zijn de bladvullende illustraties indrukwekkend mooi. Er
gaat een grote intensiteit uit van bijvoorbeeld de prent van de nachtelijke
hemel, waarop enkel de maanverlichte sterrenhemel te zien is, terwijl helemaal
beneden – nietig -- een wolf de vlucht neemt. Grill maakt spaarzaam maar
weloverdacht gebruik van kleuren. De contrasten tussen de aardekleuren met
opvallende blauwtonen maakt de prenten in al hun eenvoud gesofisticeerd en
boeiend. De prent van de gevangengenomen wolf straalt met een opvallende
cirkelvormige beweging een en al geketende woede en kracht uit.
Grill is een
begenadigd verteller met beelden. Ik hoop dat we nog veel van hem te zien
krijgen.
William Grill: De wolven van Currumpaw, Fontaine, Hilversum 2017, 77 p.
ill. ISBN 9789059567955. Vertaling van The wolves of Currumpaw door Annelies
Verhulst. Distributie Agora Books
deze pagina printen of opslaan