‘Liefde
is iets onbegrijpelijks. Mensen worden heel erg verliefd op elkaar. […] Maar
soms gaat de liefde over en besluiten ze toch weer uit elkaar te gaan.’
9+ - Bette Westera en
Sylvia Weve hebben al eerder met onder meer Aan de kant, ik ben je oma niet, Doodgewoon (2014), Arme Rijk en Was de aarde vroeger plat?, bewezen
dat ze een heerlijk koppel zijn. Beiden apart én samen hebben ze dan ook al
meerdere terechte jeugdliteraire prijzen gewonnen. In het wederom aantrekkelijke
Uit elkaar, laten ze met een nieuw
thema zien dat zij nog steeds bij elkaar passen en zeker nog een tijd samen
verder kunnen. Serieuze thema’s worden met humor en luchtigheid, treffend
geschreven en geïllustreerd, maar sommige gedichten veroorzaken alsnog een brok
in de keel.
Enkel
uitgaande van de illustratie van Weve op het omslag, zou de verwachting van
romantiek gewekt kunnen worden. Het kind staat er echter toch wat verloren bij
en hoewel de meeste relaties uit Uit
elkaar vast ooit romantisch gestart zijn, lopen vele daarvan in een van de geweldige
gedichten van Westera stuk. Een gegeven waar menig kind mee te maken krijgt. Hoe
dramatisch dat ook lijkt, voor sommige stellen uit dit boek, is uit elkaar gaan
beter dan samen zijn. Niet iedere scheiding loopt uit op een drama. Soms is het
toch écht beter als ouders er een punt achter zetten. Het krijgen van nieuwe
stiefouders en stiefbroers en -zussen kan zelfs positief uitpakken, zoals in
het gedicht ‘boze stiefmoeders’:
‘In sprookjes zijn stiefmoeders loeders.
Maar
wij hebben aardige moeders. […]
Al zijn ze soms boos en al heten ze stief,
de onze zijn
aardig en vrolijk en lief.’
Westera maakt voornamelijk gebruik van eindrijm en schrijft
in een fijn ritme. Haar gedichten helpen je niet met scheiden om te gaan en een
zelfhulpboek hoeft de lezer dus niet te verwachten. Wel laat het op een mooie
manier zien hoe verschillend relaties kunnen zijn en hoe het scheiden van
ouders niet aan kinderen maar aan volwassenen ligt. Al denkt de arme Jan-Willem
uit het pijnlijke gedicht ‘te goeie oren’ daar anders over:
‘’Als hij niet was gekomen zou
het anders zijn gegaan.’
Ze wisten geen van beiden dat Jan-Willem
dat kon horen.
Het was niet de bedoeling dat hij op de gang zou
staan.
Jan-Willem
stond er wel en had toevallig goeie oren.
Nu denkt hij dat het
beter was als hij niet had bestaan.
Nu denkt hij dat het beter was
als hij niet was geboren.’
Met haar expressieve tekenstijl, kan Sylvia Weve met weinig
kleuren en details, veel laten zien. Met een streep extra maakt ze een neutraal
kind boos of verdrietig. Verschillende tekenstijlen komen langs en daarbij
maakt ze handig gebruik van de vormgeving volgens Japanse vouwwijze. Deze
manier van vouwen zorgt ervoor dat iedere bladzijde verbonden kan worden met de
volgende. Veel gedichten hebben zijdelings met elkaar te maken, dus sommige
gedichten lopen in typografie of illustratie door op de volgende pagina. Niet
alleen in beeld, maar ook in tekst wordt daar dus slim mee omgegaan. Bijvoorbeeld
in het gedicht ‘Beste onderwijsminister’ waarbij je het boek een kwartslag moet
draaien om van de brief van kinderen met twee vaders en twee moeders te kunnen
genieten. Ondertekend door een lange lijst namen met onder andere ‘Ali, Shiva, vijf
Anoeks en tien Sammen’, daar is zeker meer dan twee pagina’s ruimte voor nodig.
De
fantastische samenwerking levert een even prachtig boek voor iedereen op. Je
ouders, opa’s en oma’s of ooms en tantes hoeven niet eens gescheiden te zijn, om
van dit unieke dichtbundel te kunnen genieten.
Bette
Westera, Sylvia Weve: Uit elkaar, Gottmer, Haarlem 2019, 47p. : ill. ISBN 9789025771706.
Distributie L&M Books
deze pagina printen of opslaan