Peuters en kleuters

JEUGDBOEKEN NR. 6, JUNI 2021

Brigitte Minne, Naomi Kerkhove (ill.): Paard en de roddelkippen

door Jan Van Coillie

‘Heel lang geleden trok Paard de kar van Baas.’ Maar toen Baas een tractor kocht, moest Paard op rust gaan. Gelukkig waren de dieren van de boerderij dol op hem, wat veel goed maakte. Op een dag ontdekt Paard dat hij een bijzonder talent heeft: hij kan tekenen. Hij tekent het ene dier na het andere, maar bij Jeltje de zwarte kip loopt het fout: die vindt dat hij haar te dik en te lelijk tekende en het geroddel begint. Dat neemt zo’n proporties aan dat de andere dieren Paard in de steek laten, behalve Hond. Als de nieuwe haan Paard pikt en uitscheldt, verlaat het lieve dier de boerderij. Na een zwerftocht belandt hij op een kinderboerderij, waar hij zowel een slee mag trekken als zijn tekentalent botvieren. Uiteindelijk vindt ook zijn goede vriend Hond er onderdak.
 
De beginzin kun je bezwaarlijk meeslepend noemen en dat gaat eigenlijk voor het hele verhaal op, dat even mager is als Paard op zijn zwerftocht. De auteur is duidelijk vertrokken vanuit een boodschap tégen geroddel en vóór echte vriendschap. Goed bedoeld, maar de verpakking is te voorspelbaar en werkt te veel met stereotypen: de roddelende kippen, de stoere, gemene haan, de trouwe hond en het wijze, vriendelijke, afgedankte paard. Zo’n paard ‘met pensioen’ bezit weinig meerwaarde in een kinderboek en de ‘draai’ die het dier bijzonder moet maken, komt geforceerd over: bij toeval ontdekt hij dat hij kan tekenen door zijn pootafdruk te zien in de vorm van een vlinder.
 
Ook de taal sprankelt te weinig. Brigitte Minne speelt weliswaar met klanken, maar dat klankspel is soms gezocht: ‘loog beige Betje’, ‘kakelde ook Rosse Rietje’, ‘hun billen gingen er zo van gloeien dat ze geen eieren meer gingen leggen’… Toch kan het ook anders, zoals in de volgende zin, die krachtig een emotie vat: ‘ze knikten braaf en voelden een knoop in hun maag en een beet in hun hart.’
 
Wél origineel én gedurfd zijn de illustraties van Naomi Kerkhove. Brigitte Minne gaf in het verleden al vaker kansen aan jonge illustratoren om zich te ontplooien. Minne ontdekte Kerkhove als textielkunstenaar toen ze poppen liet maken voor haar poppentheater. In dit prentenboek maakt de kunstenares collages met diverse schildertechnieken, die opvallen door de hoekige vormen en minder gebruikelijke kleurenkeuze met veel donkere tinten blauw, rood en paars, contrasterend met fel geel en wit. De hoekig getekende lijven en koppen van de dieren verraden invloeden van expressionisme en kubisme. Met close-ups van bijvoorbeeld de ogen van Paard en Hond of de handen van de mensen die hen verzorgen, roept de illustratrice krachtig gevoelens op. Dit sterke illustratiewerk houdt zonder meer een belofte in.
 
Brigitte Minne, Naomi Kerkhove: Paard en de roddelkippen, De Eenhoorn, Wielsbeke 2021, 36 p. : ill. ISBN 9789462915510

deze pagina printen of opslaan