De
kans is groot dat u nog nooit van Conrad Detrez hebt gehoord. Toch was hij in
de late jaren 1970 en de vroege jaren 1980 voor een tijdje een Belgische
internationale culturele ster. Afkomstig uit het kleine Limburgse dorpje
Rukkelingen en initieel voorbestemd voor het priesterschap, vertrok Detrez in
1962 als lekenmissionaris naar Brazilië, zich ongetwijfeld niet bewust van het
feit dat hij daarmee de geschiedenis in stapte. Want na de militaire
staatsgreep van 1964 raakte de geëngageerde Detrez al snel betrokken bij de
Braziliaanse guerrilla, waarna de rest van zijn leven leest als een film waarin
hij van de ene revolutionaire brandhaard naar de andere reisde, altijd op de
afspraak met de geschiedenis.
Zelf documenteerde Detrez zijn leven in een aantal
autobiografische romans, waarvan de bekendste, L’Herbe à brûler (1977),
een internationale bestseller werd nadat de auteur er in 1978 de prestigieuze
Prix Renaudot mee won. Na enkele jaren taande zijn literaire ster enigszins,
waarna zijn leven abrupt werd afgebroken met zijn dood ten gevolge van aids in
1984. Maar dat leven, hoewel tragisch kort, was voldoende om tien andere levens
te vullen. Het is onvoorstelbaar wat Detrez allemaal meemaakte: van de
sloppenwijken van Rio evolueerde hij naar een gezochte guerrillero, onderging
een schijnexecutie toen hij uiteindelijk door de Braziliaanse politie werd
gearresteerd, nam het laatste interview af van de guerillaleider Marighella,
was bevriend met Régis Debray, was er als RTBF-reporter bij toen in 1975 in
Portugal de contra-revolutionaire staatsgreep plaatsvond, en hij verkeerde in
de betere literaire kringen van Parijs. De voormalige gezochte guerrillero
eindigde zijn carrière paradoxaal als Frans diplomaat in Nicaragua ten tijde
van de sandinisten. En gedurende dat alles was hij ook nog eens een
homoseksueel die er een avontuurlijk seksleven op na hield (maar tegelijk wel vele
romantische teleurstellingen incasseerde). Als dit een roman was, werd de plot
door de kritiek weggelachen als vergezocht en ongeloofwaardig. Voor een
mensenleven is het niets minder dan hallucinant.
Met zijn biografie van Conrad Detrez
heeft Daerden duidelijk een levenswerk voltooid waar hij meer dan een decennium
aan heeft gebouwd. En dat is eraan te zien. Hij heeft elke steen omgedraaid: er
is geen relevant archief ter wereld of hij heeft het bezocht, geen obscuur
artikel of hij heeft het gelezen, geen overlevende getuige of hij heeft ermee
gesproken. Alles om deze onterecht vergeten Franstalige Limburger eindelijk
zijn plaats te geven in het Belgische pantheon van grote landgenoten. We
krijgen een zeer volledig portret van Detrez, die Daerden soms letterlijk in de
voetsporen is gevolgd om zijn levensverhaal te reconstrueren. De psychologische
complexiteit van deze man, die doorheen de jaren evolueerde naar een kritische
herevaluatie van de marxistisch geïnspireerde ideologieën waar hij zich
initieel voor engageerde en zich uiteindelijk afkeerde van ideologisch
extremisme, wordt heel mooi ontwikkeld doorheen de hoofdstukken, en men krijgt
een levendig beeld van de mens achter de (hopelijk vanaf nu wat meer bekende)
mythe.
Bijzonder
waardevol is de rijke historische achtergrond die Daerden zijn lezer meegeeft.
Hij kent de revoluationaire geschiedenis van Latijns-Amerika tot in de puntjes
en weet Detrez dan ook heel precies te situeren in het politiek-revolutionaire
landschap waarin hij zich bewoog. Met veel zin voor nuance, maar tegelijk ook
heel helder, doet Daerden de complexe politieke en revolutionaire
ontwikkelingen uit de doeken die het decor van Detrez’ leven vormden. Terloops
rekent hij ook af met een aantal mythes, niet het minst de kwalijke maar nog
steeds doorlevende verafgoding van Che Guevara, een doctrinair-totalitaire
figuur waarvan Daerden het romantische aureool vakkundig doorprikt.
Zoals de meeste
lezers was ik niet vertrouwd met Detrez voor ik Daerdens boek ter hand nam. En
hoewel het niet ongewoon is om te aarzelen voor men het lijvige levensverhaal
aanvat van een persoon die men totaal niet kent, is die aarzeling in dit geval
onnodig: nog voor u halfweg bent door dit boek blijft er geen twijfel meer over
dat u dit levensverhaal had moeten lezen. Minutieus gedocumenteerd, vlot
verteld, maar toch ook nuchter en analytisch in zijn oordeel, is dit een
biografie zoals een biografie hoort te zijn. We durven vermoeden dat dit boek
Daerdens levenswerk is, maar we durven tegelijk hopen dat hij zeer spoedig een
nieuw onderwerp vindt voor zijn volgende biografie.
Peter Daerden: Revolutie in Rio.
Conrad Detrez tussen God en guerrilla, samba en saudade, TZARA, Antwerpen 2023,
408 p. ISBN 9789022340301. Distributie Standaard Uitgeverij
deze pagina printen of opslaan