Misdaad

BOEKEN NR. 3, MAART 2018

Elisabeth Nöreback: Zeg dat je van mij bent

door Lisanne Vroomen

De psychotherapeute Stella Widstrand is twintig jaar geleden haar dochtertje Alice kwijt geraakt. Inmiddels is Alice doodverklaard, maar Stella is altijd blijven geloven dat haar dochter nog in leven is. Ze heeft een nieuw leven opgebouwd met haar tweede man, Henrik, en hun zoontje Milo. Dit leven wordt echter drastisch overhoopgegooid als Stella een nieuwe cliënte krijgt, Isabella. Ze is er heilig van overtuigd dat Isabella haar verloren dochter is. Haar omgeving is daar echter niet zo zeker van: ze denken dat Stella waanvoorstellingen heeft en vrezen voor haar psychische gezondheid. De vraag die dit oproept is: heeft Stella gelijk of is ze inderdaad gek? Dit is het begin van een spannend en goed geschreven verhaal waarin langzaam maar zeker duidelijk wordt wie er gek is en wie niet.

Het verhaal wordt verteld door de ogen van drie vrouwen: Stella, Isabella en Isabella’s moeder Kerstin. De gedachten en gezichtspunten van de drie vrouwen worden gebruikt om de lezer langzaam naar de waarheid te leiden, maar ook om de lezer nu en dan bewust op het verkeerde been te zetten. Zo mijmert Stella in het eerste hoofdstuk over wat zij haar dochter aan heeft gedaan en verwoordt Isabella de haat die ze jegens haar moeder voelt in het tweede hoofdstuk. Omdat de verdere toedracht van het verhaal nog niet bekend is, lijkt het daardoor logisch dat de twee vrouwen aan elkaar denken en dus moeder en dochter zijn.  
 
Deze bewust uitgezette lijntjes komen op mij ietswat te berekend over en doen afbreuk aan het spannende verhaal. Een pluspunt van het boek is wel dat alle lijntjes uiteindelijk bij elkaar komen en alle zijpaadjes achteraf verklaard kunnen worden. Met andere woorden, de schrijfster heeft duidelijk haar plot goed geconstrueerd, het is alleen jammer dat de constructie soms door de tekst heen schemert.  
 
De gevoelens van de personages zijn vaak erg extreem en vrij van nuance. Aan de ene kant kan dit uiteraard verklaard worden door het feit dat de gebeurtenissen die zij meemaken ook extreem zijn. Aan de andere kant zorgt bijvoorbeeld de haat van Isabella voor haar moeder Kerstin niet direct voor een geloofwaardig personage. Zeker niet als die haat plotsklaps omslaat na een bezoek van Kerstin waarbij ze erg zorgzaam is voor Isabella. Blijkbaar is een zorgzame dag voldoende om alles te vergeten wat haar moeder haar eerder aan heeft aangedaan en waarvoor ze haar in eerdere hoofdstukken zo hardgrondig haatte.  
 
De gevoelens van de personages worden vooral gebruikt om het verhaal voort te stuwen. Voor het plot is het namelijk belangrijk dat Isabella met Kerstin meegaat en daarom is de omslag in haar gevoelens nodig.  Dit creeërt echter wel personages van psychologisch bordkarton.  
 
Zeg dat je van mij bent is een goed geschreven en spannend verhaal waarin je na de eerste bladzijde meteen door wilt lezen naar het einde. Het plot is goed opgebouwd en alle lijntjes komen uiteindeljk bij elkaar. Iets meer nuance in psyche van de personages had het boek echter goed gedaan.
 
Elisabeth Nöreback: Zeg dat je van mij bent, Prometheus, Amsterdam 2018, 398 p. ISBN 9789044634860. Vertaling van Sag att du är mir door Lammie Post-Oostenbrink. Distributie Pelckmans Uitgevers

deze pagina printen of opslaan