Zakenman
Harry McNamara en zijn vrouw Julie zitten samen naar een misdaadserie te kijken
wanneer er plots een onbekende in hun huiskamer staat. Hij heeft een golfclub
in zijn handen waarmee hij zonder iets te zeggen op Harry begint in te hakken.
De indringer fluistert iets in Harry’s oor en wanneer Harry bezwijkt onder de
mokerslagen, verdwijnt de vreemdeling zonder een woord. Julie heeft het hele
tafereel gadegeslagen zonder zich te kunnen verroeren van angst. In een
politiekantoor verderop komt diezelfde nacht een man die onder het bloed zit
zich aangeven omdat hij iemand heeft vermoord. J.P. Carney bekent dat hij Harry
McNamara heeft vermoord, maar wil niet dieper ingaan op zijn motieven.
Motieven zijn er
nochtans voldoende want de flamboyante Harry heeft altijd zijn voor- en
tegenstanders gehad. Op zijn 22ste richtte hij de bank HM Capital op, die hij
in de loop der jaren uitbouwde tot een van de grootste en machtigste banken van
Ierland. Omdat Harry en zijn kompaan Richard Hendricks meermaals de Ierse
wetten overtraden, kwam het tot een veelbesproken rechtszaak, waarbij Harry
uiteindelijk werd vrijgesproken.
Harry leerde zijn vrouw Julie kennen tijdens hun
studententijd en het stel beleefde een woelig huwelijk. Zo hield Harry van
vrouwelijk schoon en geld, en raakte Julie aan de drank. Het koppel kreeg geen
kinderen. Ze wisten echter alle strubbelingen en tegenslagen te overwinnen.
Julie vermoedde al langer dat Harry geheimen voor haar had, maar dat haar
echtgenoot voor haar ogen vermoord zou worden, had ze natuurlijk ook niet zien
aankomen. Het zorgt meteen voor heel veel vraagtekens.
Ik beken is het eerste boek van de Ierse Jo Spain dat in het
Nederlands werd vertaald. Spain schreef eerder een reeks rond inspecteur Tom
Reynolds en werkte als adviseur economische zaken bij het Ierse parlement. Dat
haar eerste stand-alone zich afspeelt
in de bankensector is dus geen verrassing. Het verhaal speelt zich af in 2012,
toen de bankencrisis in volle gang was en een sjoemelende bankdirecteur een
gedroomd hoofdpersonage is voor een misdaadroman. Het levert alleszins enkele
extra motieven op voor de dader.
In de brutale proloog is Harry McNamara nog een anoniem en
onschuldig slachtoffer. Langzamerhand kom je door middel van flashbacks meer te
weten over Harry’s leven(sstijl) en blijkt dat de man geen doetje is. Er zijn
drie vertellers in het boek: Julie, die probeert te reconstrueren wat Harry in
het verleden heeft uitgespookt dat iemand tot moord drijft. Dan is er de dader
J.P. die langzaam een beeld schetst over hoe hij moord als enige uitweg zag en
ten slotte is er rechercheur Alice Moody, die de twee verhalen aan elkaar
probeert te knopen.
Het levert een interessant boek op dat laat zien hoe iemand langzaamaan
wordt gedreven tot moord en hoe een voor de buitenwereld perfect huwelijk
achter de schermen onder zware druk staat. Spain weet de spanningsboog niet
altijd even strak te houden en hier en daar maken de personages vreemde keuzes.
J.P. en Julie worden sterk uitgewerkt, maar Alice Moody blijft een beetje vlak.
Toch is Ik beken een genietbaar boek,
dat opvalt door een zorgvuldige schrijfstijl. Goed voor enkele uurtjes
leesplezier.
Jo
Spain: Ik beken, De Fontein, Amsterdam 2018, 333 p. ISBN 9789026145186. Vertaling
van The Confession door Jan Smit. Distributie VBK België
deze pagina printen of opslaan