De
Indiaas-Brits-Amerikaanse auteur Salman Rushdie kent een geografisch traject
dat hem van Brits-India naar Groot-Brittannië en uiteindelijk naar de Verenigde
Staten bracht, waar hij zich in het nieuwe millennium in New York gevestigd
heeft. Ondanks de dubbele
Brits-Amerikaanse nationaliteit, profileert hij zich in een interview (Los
Angeles Times, 14.09.2017) als een Amerikaans schrijver, gedreven door de
behoefte om deel te nemen aan het Amerikaanse verkiezingsproces.
In principe kan hij sinds enkele jaren aan beide
zijden van de Atlantische Oceaan meedingen voor literaire prijzen. De Booker
Prize Shortlist 2019 met Quichotte (2019, Quichot) is zijn recentste
wapenfeit. Hij won die prijs al in 1981 met Midnight's Children, waarmee hij ook de overkoepelende
winnaar werd voor het 25- ('Booker of Bookers') en 40-jarige jubileum ('Best of
the Booker'). Hij werd bewust niet opgenomen in de symbolische keuze van het
50-jarige jubileum ('Golden Booker'). Die eer ging naar Michael Ondaatjes The English Patient (Booker
Prize 1992).
In Quichotte vindt
Sam DuChamp, een schrijver van middelmatige spionageromans, inspiratie in de klassieke
oerroman Don Quijote de la
Mancha (De vernuftige
edelman Don Quichot van La Mancha) van Miguel de Cervantes
Saavedra (1547-1616). Hij voert het personage Quichotte ten tonele, een gepensioneerde
handelsreiziger van Indiase
herkomst die valt voor de Amerikaanse reality star Salma R., die haar carrière begon in
Bollywood. Migratie, identiteit en ontworteling blijven een onderdeel van
Rushdies postkoloniaal palet.
Honoré Daumier: Don Quijote en het dode muildier (fragment)
Samen met zijn denkbeeldige zoon Sancho begint Quichot
aan een roadtrip doorheen de Verenigde Staten van Trump, op zoek naar Salma om
persoonlijk zijn liefde te betuigen. Tussendoor ventileert schrijver DuChamp,
die kampt met een midlifecrisis, zijn problemen. Een postmoderne constructie in
drie delen en eenentwintig hoofdstukken, die telkens in een inleidende zin de
inhoud van het hoofdstuk kenbaar maken.
In deze satire,
geworteld in de traditie van de picareske roman, viseert Rushdie het morele
verval van de Verenigde Staten, waar alternatieve feiten en waarheden het
onderscheid tussen feiten en fictie bemoeilijken. Realisme kan de doorgedraaide
wereld niet langer beschrijven: we moeten nu gebruikmaken van surrealisme en absurdisme om de
werkelijkheid accuraat te vatten. De tol van de Trumpiaanse 'Fake
News'-maatschappij.
Rushdie vermengt magisch-realisme, 16de-eeuwse
romanconventies en metafictie-elementen in een eenentwintigste-eeuwse
'post-roman'. Rushdie lamenteert over het vernietigende effect van de
geestdodende junkcultuur, maar heeft er zelf uiteindelijk geen remedie voor.
Een roman die letterlijk smeekt om te worden gedissecteerd door academische
critici.
Wat overblijft is een vrij nihilistisch
wereldbeeld, of zoals een van de personages het stelt: 'Life had become a
series of vanishing photographs, posted every day, gone the next. One had no
story any more. Character, narrative, history, were all dead. Only the flat
caricature of the instant remained, and that was what one was judged by'.
Salman Rushdie: Quichotte, Jonathan Cape London, 2019, 390 p. ISBN 9781787331921. Distributie Penguin RandomHouse Benelux
Salman Rushdie: Quichot, Atlas/Contact, Amsterdam, 2019, 467 p. ISBN 9789025458355. Vertaling van Quichotte door Martine Vosmaer en Karina van Santen. Distributie VBK België
deze pagina printen of opslaan