Misdaad
BOEKEN NR. 6, JUNI 2020
Nicci French: In hechtenis
door Karen Vandyck
Het schrijvende echtpaar Sean French en Nicci Gerrard
hoeft al lang geen introductie meer. Met hun debuut Het geheugenspel in
1997 begon het tijdperk van de ‘literaire thriller’ en sindsdien levert Nicci
French bijna jaarlijks trouw een nieuwe thriller af. Knap aan de boeken is dat bepaalde
thema’s en stromingen weliswaar een constante vormen in hun oeuvre, maar dat
Nicci French erin slaagt om zich met elk boek opnieuw uit te vinden. Zo ook met
In hechtenis, een huis clos die zich grotendeels afspeelt binnen
gevangenismuren.
Hoofdpersonage Tabitha is het prototype van de jonge, sterke maar ook
kwetsbare vrouw waarover Nicci French zo graag schrijft. Tabitha bevindt zich
in een netelige positie, ze wordt immers beschuldigd van de moord op haar
buurman Stuart Rees. En helemaal onlogisch lijkt deze conclusie van de politie
niet, want Rees heeft de toen vijftienjarige Tabitha meermaals misbruikt.
Wanneer Tabitha zich jaren later weer in het kleine dorpje Okeham vestigt,
bekijken de bewoners haar als een indringer en Tabitha’s afstandelijke gedrag
lijkt het vermoeden alleen te bevestigen dat ze uit is op wraak.
Wanneer het lijk van
Rees in Tabitha’s tuinhuis wordt gevonden, is het voor de meesten overduidelijk
dat zij de dader is. Oók voor Tabitha’s advocaat Mora Piozzi, die Tabitha
aanraadt om verzachtende omstandigheden en ontoerekeningsvatbaarheid te
pleiten. Omwille van Tabitha’s verleden met Rees en haar daaropvolgende
psychische problemen lijkt dat inderdaad de meest voor de hand liggende optie.
Maar Tabitha kan zich niet herinneren dat ze Stuart Rees heeft vermoord, en
daarom gaat ze niet akkoord met het voorstel van Piozzi. Meer nog, ze ontslaat
haar advocaat en besluit haar eigen verdediging te voeren in de rechtbank.
Het indrukwekkendste aan In hechtenis is dat Nicci
French de lezer het hele boek laat twijfelen of Tabitha nu schuldig is of niet.
Soms wijzen de bewijzen staalhard in de richting van haar schuld, op
sommige momenten slaat de twijfel toch weer toe. Dat Tabitha zelf ook niet
precies weet of ze de dader is, draagt bij aan de dubbelzinnigheid van het geheel.
Wie weet zit je immers niet te supporteren voor een personage dat uiteindelijk
tóch schuldig blijkt te zijn. Want ook al herinnert Tabitha zich niets van een
mogelijke moord, haar plotse, oncontroleerbare woede-aanvallen geven haar wel
het perfecte excuus van een black-out.
Samen met het hoofdpersonage
twijfel je mee aan haar schuld, tot aan het einde van In hechtenis
duidelijk wordt hoe de vork in de steel zit. Het hele boek door blijft de
spanning latent aanwezig, hoewel het nergens echt nagelbijten wordt. Maar met een
puntgave, meeslepende schrijfstijl zorgt Nicci French ervoor dat de aandacht
van de lezer nooit verslapt. Daarvoor worden op gepaste tijd nieuwe elementen
geïntroduceerd die de zaak in een nieuw daglicht plaatsen. Sommige dorpsbewoners
zijn immers niet helemaal eerlijk en Tabitha blijkt niet de enige die een
motief had om Rees te vermoorden.
Tabitha voert als haar eigen advocaat het hele onderzoek
vanuit de gevangenis waardoor In hechtenis een extra beklemmend kantje
krijgt. Vanuit een bezemhok probeert Tabitha haar onschuld te bewijzen, en
tegelijk moet ze wennen aan het loodzware gevangenisleven waarin ze het mikpunt
is van sommige cipiers en medegevangenen. Overbevolkte gevangenissen en een
schrijnend tekort aan middelen zijn de maatschappijkritische noten. Het
echtpaar Nicci French bewijst met In hechtenis dat ze na meer dan
twintig jaar nog steeds aan de top staan in het genre.
Nicci French: In hechtenis, Ambo/Anthos, Amsterdam 2020, 438 p. Vertaling van House of Correction door
Eefje Bosch, Mechteld Jansen en Elise Kuip. ISBN 9789026343339. Distributie: VBK
België
deze pagina printen of opslaan