Vertaald proza

BOEKEN NR. 6, JUNI 2023

Victor Jestin: Hitte

door Katja Feremans

In Victor Jestins debuutroman Hitte (oorspronkelijke titel La chaleur, 2019) zit je anderhalve dag lang in het hoofd van de zeventienjarige Léonard, Léo voor de vrienden. Hij is een nogal schuchtere jongen met een voorkeur voor grijze dagen. Hij kijkt dan ook uit naar het einde van de zonovergoten zomervakantie, die hij met zijn ouders, zijn jongere broer en zijn zusje doorbrengt op een bloedhete camping in het Zuid-Franse Les Landes.  

In de nacht voor hun aftocht kan Léo niet slapen door de muziek van feestende jongeren aan het strand. Hij gaat ter verstrooiing wat ronddolen en ontdekt zo Oscar in de speeltuin op een schommel. Hij weet niet wat hij ziet: de touwen zitten om Oscars nek gedraaid en wurgen hem langzaam; wanneer hij de geest geeft, zwiepen ze los en valt de dode tiener als een zoutzak op de grond.
 
‘Oscar is dood omdat ik toekeek toen hij doodging, zonder een vinger uit te steken’, zo begint Hitte. Het idee dat hij Oscar vermoord heeft, vloeit dan ook als een inktvlek uit in Léo’s hoofd. De ene na de andere gelegenheid om erover te praten laat hij voorbijgaan. Hij zwijgt als vermoord over de plek waar hij Oscars lichaam in een opwelling heen gesleept heeft. Het geknoei met diens mobieltje, alles wat er in hem omgaat, Léo houdt het voor zich. In plaats van open kaart te spelen hoopt hij dat een wip met Luce wat vergetelheid kan brengen.
 
Ook al haalt Léo geen trekker over, het sterfgeval/de moord bij het strand herinnert in combinatie met de verpletterende hitte onvermijdelijk aan Albert Camus’ De vreemdeling (1942). Daarin schiet Meursault, een in Algerije wonende Fransman, op een zomerdag aan het strand een niet bij naam genoemde Arabier dood. Een ernstig motief voor de moord komt niet aan het licht. Meursault houdt het erop dat de brandende zon hem te veel geworden is. Die ‘klotezon’ speelt ook Léo parten en net als Meursault maalt hij op een afgemeten, eerder zakelijke toon over de bezwarende feiten waar hij een aandeel in heeft.
 
Victor Jestin (Nantes, 1994) bokst niet in dezelfde filosofische gewichtsklasse als Albert Camus, maar heeft wel een verzengende pageturner geschreven rond een kwetsbare jongen die klem zit in een grotendeels zelf gegraven tunnel. Want in hoeverre is Léo’s blik op zijn rol in het drama vertroebeld door paniek? Ook de dag na de tragedie zit helder denken er nauwelijks in, doordat de vermoeidheid, de onbarmhartige hitte en zijn gierende hormonen hem de das om doen. Wat zal uiteindelijk de uitkomst zijn van alles wat er kolkt in zijn hoofd? Die prangende vraag maakt dat het boek je niet loslaat.
 
Hitte is een broeierig debuut waarin een zeventienjarige jongen verstrikt raakt in een delirium van dood, pulserend verlangen, ingehouden liefkozingen en allerlei ongezegdheden. Bovendien geeft Victor Jestin in zijn compacte roman pakkend weer hoe een verblijf van twee weken op een camping voor een zoekende tiener wel een heel leven lijkt. Of zoals Léo het samenvat: ‘Je kwam aan zoals je geboren wordt, bleek en alleen. Je ging weer weg zoals je sterft, met een zucht van weemoed of opluchting. Vriendschappen werden gesloten en verbroken in de tijd die het kostte om een pad af te lopen. Harten ontvlamden en braken op een en dezelfde dag.’
 
Victor Jestin: Hitte, Koppernik, Amsterdam 2023, 128 p. ISBN 9789083295558. Vertaling van La chaleur door Josephine Rijnaarts. Distributie De Wolken

deze pagina printen of opslaan