Poëzie

BOEKEN NR. 6, JUNI 2023

Sofie Verdoodt: Anker Kruis Hart

door Dirk De Geest

De debuutbundel van Sofie Verdoodt, Doodwater (Poëziecentrum 2014), werd algemeen positief onthaald, maar het bleef wachten tot nu voor een opvolger. Het leven en de poëzie zijn in die tussenliggende tijd duidelijk niet blijven stilstaan. Anker kruis hart staat in het teken van het afscheid. De liefdesrelatie is verbroken en daarmee hebben ook alle gezamenlijke verhalen en dromen van een toekomstig leven definitief afgedaan. In een eerste afdeling laat die breuk aanzienlijke sporen na. Het lyrische ik tracht te vergeten en een belangrijke periode achter zich te laten, maar net in die poging komen de herinneringen, de beelden en de erotische verlangens des te sterker naar boven. Alle plaatsen waarnaar de ik op reist gaat, roepen dat gemis op via zintuiglijke indrukken en lichamelijke prikkels. Het is dan ook geen toeval dat voortdurend beelden opduiken van een kerkhof, een symbolische begrafenis, een mislukt requiem. De zoektocht voert naar Parijs en het dode Brugge, maar ook naar New Orleans en de voodoo, om uiteindelijk zelfs de onderwereld in het spoor van Orpheus te verkennen. 

Dat verlies en de vrees voor de dood beheersen ook de andere gedichten in de bundel. De herinneringen aan de verloren kindertijd roepen onvermijdelijk een verleden op dat definitief achter het subject ligt, dat ook in de toekomst nooit meer als zodanig beleefd kan worden. Die prille herinneringen brengen meteen het wisselspel van de generaties in het vizier. Pas achteraf, met haar overlijden, wordt het belang van de moederfiguur duidelijk, op een ogenblik dat die uit het leven verdwijnt. Het leidt tot een afscheid waarbij het kind noodgedwongen de plaats moet innemen van de ouder op de ladder van de generaties, en het eigen moederschap brengt dat voorbijgaan nog intenser op de voorgrond. Plaatsen en objecten roepen herinneringen op, maar het verleden maakt gaandeweg plaats voor een open blik op de toekomst. In die zin is dit een bundel van verlies maar onmiskenbaar ook van loutering en vertrouwen. De laatste gedichten bieden het uitzicht op wat zal komen, maar tegelijk beklemtonen ze eens te meer de vormende en ook wel beperkende rol die het verleden daarbij blijft spelen.
 
Verdoodt is bijzonder knap in het creëren van atmosfeer en het weergeven van fijnzinnige gevoelens. Haar zin voor details en beelden vormt duidelijk een meerwaarde. Tegelijk valt op hoe de dichter zich vaak lijkt te beperken tot de wereld die haar onmiddellijk omringt en tot de poëtische taal die ze meesterlijk beheerst. In die zin ontbreekt het deze bundel misschien wat aan durf. Hopelijk duurt het niet opnieuw een aantal jaren voor Sofie Verdoodt zichzelf en haar lezers verrast met een nieuwe episode in haar existntiële en literaire odyssee.  
 
Sofie Verdoodt: Anker Kruis Hart, Poëziecentrum, Gent 2023, 42 p. ISBN 9789056553579

deze pagina printen of opslaan

Nieuwe recensies

BOEKEN NR. 10, DECEMBER 2024

Dius

Stefan Hertmans

Kruisende lijnen

Junichiro Tanizaki

Memoires van een kip. Een Palestijnse fabel

Ishaq Musa Al-Husseini

We moeten ‘misschien’ blijven denken

Esther Jansma

Wij van de Ripetta

Thomas Lieske

naar overzicht

JEUGDBOEKEN NR. 10, DECEMBER 2024

De wens, of Het ware verhaal van Titi en Tony

Tereza Horvathova , Michaela Kukovicova (ill.)

Het is rood en rond…

Jan Jutte

Ludas en Bontje

Jan Paul Schutten, Sanne te Loo (ill.)

Wie heeft Steef opgegeten?

Susannah Lloyd, Kate Hindley (ill.)

Wij, ervoor en erna

Jenny Valentine

naar overzicht


ontwerp: Ann Van der Kinderen   |   programmatie: dataweb   |   © MappaLibri