Schrijven
kan therapeutisch werken en in sommige gevallen zelfs levenreddend zijn. Dat
was het geval voor de Britse auteur Edward St Aubyn, die het slachtoffer was
van kindmisbruik door zijn adellijke vader; zijn Amerikaanse moeder wist ervan.
Een ontwrichte jeugd die uitmondde in drugsverslaving en therapie. Vier
pogingen tot het schrijven van een roman draaiden op niets uit, tot hij zijn
debuut maakte met een roman over zijn jeugd en zijn dysfunctionele upper-class
familie. Mocht die roman er niet gekomen zijn dan had hij waarschijnlijk
zelfmoord gepleegd. Intussen geniet Edward St Aubyn internationale bekendheid met
zijn vijf Melrose-romans. Ze zijn dit jaar voor het eerst in één band verschenen
als De Patrick Melrose-romans,
nadat ze de voorbij twee decennia individueel in het Nederlands vertaald
werden. Eerder verscheen al een bundeling van de eerste drie Melrose-romans (Laat
maar, Slecht nieuws, Wat heet hoop) onder de titel Wat heet hoop. St Aubyn schreef
een paar andere boeken voordat hij Moedermelk en Eindelijk aan de romanreeks toevoegde. Intussen
is ook al zijn recentste roman (Met stomheid geslagen), een satire op
het literaire milieu, vertaald. Dit versterkt de indruk dat het familieleven
van de Melroses -- of toch de preoccupatie van Patrick Melrose met zijn ouders
en zijn verleden -- een afgesloten hoofdstuk is.
Er lijkt een
therapeutische lijn te lopen in de romanreeks die St Aubyn de literaire faam
bezorgde die hij in de eerste plaatst nastreefde. De cyclus is geenszins een
afrekening met zijn ouders, hoewel de dood van eerst zijn vader en later zijn
moeder het fictionele verwerkingsproces van de traumatische jeugd ondersteunen.
Wat wel onder vuur ligt, is de decadente, verstikkende Britse upper-class die
drijft op het concept van overdracht van geld en titel, maar uiteindelijk niet
boven haar triviale en nutteloze bestaan kan uitstijgen. Patrick Melrose is pas
vijf als hij in een idyllische omgeving van Zuid-Franse wijngaarden veroordeeld
wordt tot een traumatische jeugd. Druggebruik brengt tijdelijke soelaas, maar
de verwerking start pas met de dood en crematie van zijn vader. Het vormen van
een eigen familie met kinderen zorgt voor de nodige lasten, maar brengt tevens
meer structuur in zijn leven. Met de dood van zijn moeder lijkt er eindelijk
meer (adem)ruimte te komen in zijn leven. In de fictionele verwerking van zijn
leven is St Aubyn schatplichtig aan zijn lectuur van Prousts A
la recherche du temps perdu voor
het omzetten in woorden van de emoties die vervat zitten in de ontleedde tijd.
Alleen hanteert St Aubyn een beknopte, sterk observerende ironische stijl die
zowel luchtig als indringend kan zijn terwijl hij telkens opnieuw tot de
essentie van de steeds wisselende personages doordringt.
Amsterdam : Prometheus,
2015, 845 p. Oorspr. titel: The Patrick Melrose novels. ISBN
9789044626476
deze pagina printen of opslaan