De
laatste donkere dagen is geen doorsneethriller. Wat
Graham Moore hier uit zijn pen tovert, is op het randje van indrukwekkend te
noemen. Moore neemt een aantal waargebeurde feiten uit de Amerikaanse
geschiedenis en breit hier een meeslepende en spannende roman rond. Hier en daar
zet hij de feiten een beetje naar zijn hand – door te weinig bronmateriaal of
narratieve vrijheid – maar De laatste
donkere dagen biedt een intrigerend beeld op een van de grootste uitvindingen
uit de geschiedenis.
Eind negentiende eeuw zijn uitvinders Thomas
Edison en George Westington verwikkeld in een hevige strijd. Beiden willen
immers als eerste het exclusieve recht krijgen op de gloeilamp, een
baanbrekende uitvinding. Edison heeft als eerste het patent aangevraagd, maar
Westington doet er alles aan om Edison te snel af te zijn in de race naar de
superieure versie van de gloeilamp.
Tegelijkertijd woedt tussen beide
concurrenten een hevige strijd om de elektriciteit. Edison verdiept zich in de
gelijkstroom, maar Westington ziet meer in de wisselstroom die het mogelijk
maakt om elektriciteit over langere afstanden te vervoeren. Beide uitvinders
zien elkaar geregeld in de rechtbank, aangezien ze elkaar voortdurend processen
aandoen in de hoop de andere te vertragen en financieel uit te melken.
Westington
doet beroep op de jonge, onervaren advocaat Paul Cravath die hem de overwinning
in de rechtbank moet bezorgen, maar dat is veel gemakkelijker gezegd dan
gedaan.
De
laatste donkere dagen leunt zwaar op de geschiedenis.
De naam Thomas Edison doet menigeen wel een belletje rinkelen, en andere
bekende namen als Graham Bell, Nikola Tesla of J.P. Morgan duiken ook op in het
verhaal. Hoofdpersonage is echter de pas afgestudeerde advocaat Paul Cravath
die de juridische strijd tussen deze genieën in goede banen moet leiden.
De
schrijver weet rond de weinige feiten die over deze periode bekend zijn een
boeiend verhaal te weven dat weliswaar fictie is, maar toch een mooi beeld
geeft van hoe het er aan toe had kunnen gaan. Moore geeft hier een lesje geschiedenis mee op
een uiterst interessante manier. De
laatste donkere dagen zit propvol informatie en er wordt met
wetenschappelijke en juridische termen gegoocheld, maar toch verliest het
verhaal nergens zijn spankracht.
Je leeft met de personages mee en de plot is
knap geconstrueerd. Elk hoofdstuk heeft een titel die al iets verklapt over de
inhoud en aan het begin van elk hoofdstuk staat een citaat van een bekende
persoon (gaande van Karl Popper en Thomas Edison over Albert Einstein en Steve
Jobs).
Hopelijk besluit Moore nog meer van zulke boeken te schrijven, zijn
script van de film The Imitation Game over wetenschapper Alan Turing die de
Enigma-code schreef, won in 2015 alvast een Oscar voor beste scenario.
Leuk grapje van de lay-outafdeling van de
uitgeverij is dat bepaalde elementen van de cover van het boek in het donker
licht geven. Laat dit boek dus niet te lang op uw nachtkastje liggen, want niet
enkel de spannende inhoud zal uw slaap verstoren.
Graham Moore: De laatste donkere dagen, Luitingh-Sijthoff Amsterdam, 2016, 428p. ISBN 9789024571222. Vertaling van The Last Days of Night door Henny van Gulik. Distributie: VBK België
deze pagina printen of opslaan