Meedogenloos
is
het sluitstuk van de trilogie van thrillerauteur Hilde Vandermeeren en
stafpleiter Walter Damen. Hoofdfiguur Kirsten Hartogs is na een reeks traumatische
gebeurtenissen in Lissabon (zie Rusteloos en Bodemloos) teruggekeerd naar
België. Ze heeft zich voorgenomen een punt te zetten achter haar werkzaamheden
als strafpleiter. Eén zaak wil ze nog aanpakken: de zogenaamde
‘slaapwandelmoord’. Nick, de broer van de eerder vermoorde Sandy (Kirsten was
als kind getuige van de moord op het meisje en heeft anoniem getuigd tegen
Bertelet, die zijn straf heeft uitgezeten en nu zovele jaren later wraak wil
nemen op Kirsten), wordt ervan beschuldigd zijn liefje Nadia op een gruwelijke
manier afgemaakt te hebben. Zelf beweert Nick dat hij zich niets herinnert van
wat die fatale nacht moet zijn voorgevallen, omdat hij het slaapmiddel Somfrax
had genomen. Kirsten bijt zich vast in de zaak, eerst als raadgever voor
meester Versluys, gaandeweg – en dit
nadat Versluys haar eerder had willen opzij schuiven – als hoofdverdediger van
Nick.
Parallel
aan de zoektocht van Kirsten naar de waarheid ontwikkelen Damen &
Vandermeeren een tweede verhaallijn, die al even boeiend en intrigerend is.
Daniel, van opleiding filosoof maar na de plotse dood van zijn zoon aan lager
wal geraakt, is ervan overtuigd dat het hartfalen van zijn zoon veroorzaakt
werd door een medicament dat die had ingenomen tegen maagzuur. Daniel
infiltreert, als poetshulp dan nog, in de firma Ryser en weet zelfs het
vertrouwen te winnen van bedrijfsleidster Maud, die totaal overhoop ligt met
haar zoon. De korte hoofdstukken die alternerend focussen op het onderzoek van
Kirsten en op Daniels stappen om wraak te nemen op Maud Ryser (hij blijft ervan
overtuigd dat ‘de geneesmiddelenindustrie een miljardenbusiness is. Jammer
genoeg bevatten bijsluiters vaak doelbewust verkeerde of onvolledige
informatie’) stuwen het verhaal in razendsnel tempo en met de nodige aandacht
voor de psychologische duiding van de personages naar een ontknoping die tot
aan het slot onvoorspelbaar blijft.
Bijzonder boeiend is o.m. het
portret dat geschetst wordt van Maud Ryser, hoe zij al te weinig oog en oor
heeft gehad voor de noden van haar zoon en pas als zij hem definitief dreigt te
verliezen tot inzicht komt. De cursieve teksten die her en der tussen de
hoofdstukken worden opgenomen, verhogen het raadsel waarop de plot steunt. Pas
helemaal aan het eind zal duidelijk worden wie achter deze bedenkingen
schuilgaat. Ietwat geforceerd wordt ten slotte ook komaf gemaakt met de figuur
van Bertelet, wiens aanwezigheid in de loop van de plotontwikkeling wel wordt
gesuggereerd, maar die aan het slot nog eens zijn opwachting maakt. Het lijkt
erop dat Damen & Vandermeeren hun lezers niet met verdere vragen wilden
laten zitten. En dat in de epiloog een romantisch slot aan het geheel wordt
gebreid, leek me ook al niet direct een heel gelukkige zet. Maar verder is
spanning verzekerd in een roman die van vakmanschap getuigt. Dat Hilde
Vandermeeren in verschillende media verklaard heeft er nu voor even, en dit
vanuit het gevoel dat er te weinig aandacht wordt gegeven aan haar thrillers,
de brui aan te geven, is een spijtige vaststelling. Hopelijk blijft het bij dat
‘even’, want ik wil wel vernemen hoe het Kirsten Hartogs verder verloopt.
Hilde Vandermeeren,
Walter Damen: Meedogenloos, Van Halewyck, Kalmthout 2020, 274 p. ISBN
9789463831062. Distributie Pelckmans Uitgevers
deze pagina printen of opslaan