5+ - Als
Max Velthuijs de vader van Kikker is, is Rindert Kromhout dan misschien een
kind van Kikker, en onrechtstreeks dan ook een boekenkind van Velthuijs? Als
dat zo is, dan is dit boek een eerbetoon van een zoon aan zijn geestelijke
vader. In beeld en woord krijg je een overzicht van het werk van een van
Nederlands beroemdste prentenboekenmakers. Rindert Kromhout zorgt voor het
kaderverhaal.
Dat
verhaal begint niet als een sprookje met ‘Er was eens’, maar vanuit het
standpunt van een ik-verteller, die op het eind Kikker zelf blijkt te zijn: ‘Ik
ken een vader die orgelman is.’ De orgelman werkt hard en na het werk heeft hij
het altijd zo koud. De ik kent ook een vader-fietsenmaker die ’s avonds altijd
zo moe is en zelfs een vader die koning is, en die zich na zijn dagtaak altijd
helemaal leeg voelt. ‘Maar mijn eigen vader is tekenaar.’ De ik vertelt verder
hoe zijn vader als kind al dol was op tekenen. Op dat moment in het verhaal
nemen de beelden het over en krijg je prenten te zien uit enkele van Velthuijs’
bekendste boeken, van Het goedige monster
(1973) over De jongen en de vlieger
(1979) tot De olifant en de krokodil
(1987). Met een ‘Hoera!’ wordt vervolgens de figuur geboren die Velthuijs echt
beroemd maakte: Kikker.
Dan verschuift de focus naar de tekst. De vader van kikker
is ook schrijver geworden. De orgelman, de fietsenmaker en de koning lezen uit
zijn boeken voor, en allen worden ze erdoor ‘opgekikkerd’. De fragmenten die ze
voorlezen komen uit verhalen als Kikker in
de kou (1992) en Kikker is kikker
(1996). Uiteindelijk besluit de koning met een iconische zin uit Kikker en het vogeltje (1991): ‘Is het
leven niet prachtig?’ Het is een blijft de belangrijkste levensles uit het werk
van Max Velthuijs, een boodschap die hij zo kleurrijk en zo helder wist uit te
drukken, dat zijn boeken een wereldwijd publiek zonder leeftijd blijven
aanspreken.
Amsterdam : Leopold 2016, 28 p. + ill.
ISBN 9789025869755
deze pagina printen of opslaan