5+ - Het moderne sprookje De
kleine prins, geschreven door Antoine de Saint-Exupéry, werd voor het eerst
gepubliceerd in 1943. Sindsdien groeide het verhaal uit tot een ware klassieker
en werd het overal ter wereld vertaald. Hoewel De kleine prins een sprookje is over de beginselen van liefde en
vriendschap, en verantwoordelijkheidszin hierin, werd de tekst nog maar zelden
herschreven voor jonge kinderen. Dit in tegenstelling tot de illustraties, die
wel al meermaals geherinterpreteerd werden. Het lijkt er wel op dat niemand
zich eerder aan de tekst van de Saint-Exupéry durfde te wagen en dat is jammer,
want het zijn net deze interpretaties van woord en beeld die de stelling van de
kleine prins over het gebrek aan fantasie bij volwassenen weerleggen.
Het verhaal begint,
net zoals in het originele sprookje, met een ontmoeting in de woestijn tussen
een piloot (het ik-personage) en een kleine prins, die hem vraagt een schaap
voor hem te tekenen. Daardoor stelt hij de fantasie van de piloot meteen danig
op de proef. Om het boek aantrekkelijk te maken als (voor)leesboek voor jonge
kinderen werd de originele tekst sterk vereenvoudigd. De humor en gevatte
repliek van het prinsje uit het verhaal van de Saint-Exupéry ontbreken daardoor
in deze adaptatie, maar dit wordt ruimschoots goedgemaakt door de magische
vertelstijl van Agnès de Lestrade.
Het uiterlijk van de kleine prins vertoont weinig
verschillen met de illustraties van de Saint-Exupéry. Wel heeft zijn soms wat
bedrukte gezicht in de originele tekeningen plaatsgemaakt voor een blik vol
verwondering, wat de identificatie van kleuters met de prins toegankelijker
maakt. Anders dan in de oorspronkelijke tekeningen geeft Valeria Docampo het
ik-personage in deze herwerkte versie ook een gezicht.
De prins vertelt de piloot over
zijn planeet, over zijn veeleisende bloem die hij daar elke dag verzorgde, en
over zijn reis door het universum voor hij op de aarde terecht kwam. Opvallend
is dat de personages die hij ontmoet op de verschillende planeten, worden
voorgesteld als dieren. Docampo lijkt hierbij de boodschap uit het originele
verhaal ter harte te nemen: het lichaam is slechts een omhulsel.
'Ik zal je een simpel
geheim vertellen: alleen met ons hart kunnen we zien.
Dat wat echt
telt, kunnen onze ogen niet zien.'
De vos, die de prins op aarde ontmoet en die hij getemd
heeft zodat vriendschap kon ontstaan, geeft hem deze boodschap mee. Het is door
de tijd die de prins aan zijn roos gespendeerd heeft dat ze betekenis voor hem
krijgt en zich zo onderscheidt van duizenden andere rozen. Hij beseft dat hij
verantwoordelijk is voor zijn roos. Hartverwarmend zijn de tekeningen van de
kleine prins en het vosje: wat ze aan elkaar hebben valt duidelijk van hun
gezicht af te lezen.
De kleuren worden harder bij het
slot: de sfeer wordt grimmiger en het afscheid van de piloot nadert. De
vereenvoudiging van de tekst is ook hier duidelijk merkbaar, zo is de zoektocht
van de piloot en de prins naar drinkwater volledig weggelaten. Docampo vervangt
het droevige laatste beeld van de Saint-Exupéry door een hoopvol tafereel van
de kleine prins op zijn planeet, samen met zijn roos en zijn schaap.
Agnès
de Lestrade en Valeria Docampo bewezen eerder al een geslaagd duo te zijn met
hun bekroonde boek Het land van de grote
woordfabriek en Helemaal aan de
rand van mij, ben jij. Ook in dit boek vullen ze elkaar perfect aan. Het
resultaat is een sierlijke en vlot leesbare tekst die gepaard gaat met zachte
en dromerige tekeningen.
De kleine prins is een ode aan de verbeelding - en wat voor een! De
auteur en de illustrator weten met zowel woord als beeld de fantasie van de
lezer te prikkelen en slagen er hierbij in de authenticiteit van het originele
sprookje te bewaren. De kleine prins
is een prachtig boek voor kinderen of voor volwassenen die het kind in zichzelf
nog niet verloren zijn.
Agnès de Lestrade, Valeria Docampo: De
kleine prins, De Eenhoorn, Wielsbeke 2018, 56 p. : ill. Vertaling van Il
piccolo principe door Siska Goeminne. ISBN 9789462913622
deze pagina printen of opslaan