4+ -
‘Oma vertrok in de herfst.
Ze ging met de zwaluwen op reis.
Het was de eerste keer dat
ze zonder wandelstok
Het huis uitliep.’
Oma is weg, het kleine meisje
zoekt overal maar vindt haar niet terug. ‘Weten jullie waar oma is?’, vraagt ze
aan de duiven, maar ze kan niet verstaan wat ze koeren. ‘Hoe kan oma zonder
stok zijn weggegaan?’, vraagt ze aan mama en stilte is het antwoord. Weken en
maanden gaan voorbij, op de granaatappelboom die oma in de tuin had geplant –
‘De bladeren roken naar haar handen.’ – valt sneeuw. Maar als de lente komt,
groeien uit één granaatappelzaadje wel duizend nieuwe. Dat is wat oma aan het
meisje vertelde, dat is wat haar troost bij dit verlies.
In dit zachte verhaal van de
Iraanse schrijver Hadi Mohammadi is nergens sprake van dood of sterven. Dat oma
niet meer terugkomt sijpelt bij het meisje met de tijd, heel natuurlijk binnen.
Op het ritme van de seizoenen zal ze begrijpen dat leven en dood met elkaar
verbonden zijn en ervaren hoe de granaatappelboom haar blijvend aan oma herinnert.
Het boek is gemaakt in het kader van het project ‘Read with me’. Dat wil
Iraanse kinderen in moeilijke maatschappelijke omstandigheden in contact
brengen met bijzondere prentenboeken. Van Hadi Mohammadi verscheen binnen dit
kader eerder Het meisje en haar zeven paarden. Marit Törnqvist is nauw betrokken bij het project en ook van haar
verschenen twee prentenboeken:
Pikkuhenki met Toon
Tellegen, en Groter dan een droom met Jef Aerts. Törnqvist coacht jonge illustratoren bij hun eerste uitgave en
voor dit prentenboek was dat Neda
Rastinmehr.
Blauw-grijze,
oranje en gele tinten domineren Rastinmehrs kleurenpalet, waardoor ze erin
slaagt altijd licht te laten doorschemeren in donkerder getinte taferelen. Ook
als de sneeuw valt tegen een grauw-blauwe lucht, lichten de granaatappels en
kleurige bloemen op. Rastinmehr vat zo opvallend goed de sfeer van het verhaal:
de levendigheid van het onversaagde, kleine meisje mildert de rouw om oma’s
dood. De focus in de illustraties ligt steeds op het meisje, hoe ze speelt,
zoekt, vraagt en troost zoekt. Rastinmehr schilderde taferelen, die mooi
variëren van koel blauw en zacht geel naar een warm, intens oranje-geel, telkens
over een dubbele bladzijde. De tekst, hoewel hier en daar vrij omvangrijk voor
een prentenboek, dringt nergens op de voorgrond, waardoor de vertelkracht van
de prenten uitstekend tot zijn recht komt.
Hadi Mohammadi, Neda Rastinmehr:
Granaatappelmeisje, Querido, Amsterdam 2021, 28 p. : ill. ISBN 9789045125763.
Vertaling door Jef Aerts. Distributie L&M Books
deze pagina printen of opslaan