Misdaad

BOEKEN NR. 7, SEPTEMBER 2024

Helen Fields: De kliniek

door Karen Vandyck

De kliniek is het tweede deel rond forensisch psychologe Connie Woolwine en inspecteur Brodie Baarda. Beiden gaan undercover in een gespecialiseerde psychiatrische kliniek waar gevaarlijke misdadigers zijn in ondergebracht. Op de afdeling waar Woolwine en Baarda terechtkomen zitten slechts vijf patiënten, maar elk hebben ze een zeer gewelddadig verleden. Baarda duikt onder als een zesde patiënt, een zogenaamde ex-militair die door het lint is gegaan. Woolwine fungeert als zijn psychiater die moet uitmaken of de kliniek een goede inrichting is voor haar patiënt. Enkel directeur Le Fay is van hun undercoveroperatie op de hoogte. Woolwine en Baarda onderzoeken de moord op de hoogzwangere verpleegster Tara Cameron die na haar nachtdienst dood werd teruggevonden op de afdeling. Enkel iemand die aanwezig was op afdeling kan de moord gepleegd hebben. En de tijd dringt want Tara’s ongeboren kind is weggehaald uit haar buik en kan niet lang overleven zonder medische hulp.
 
De Britse Helen Fields is zich in sneltempo aan het vestigen tussen de gevestigde namen in de thrillerwereld. Uiteraard helpt het dat haar werk in een snel ritme vertaald wordt, maar Fields voegt wel degelijk iets toe aan het huidige thrillerlandschap. Haar verhalen zijn spannend en meeslepend, over de plot is goed nagedacht en de hoofdpersonages zijn geen bordkartonnen figuren zonder ziel. In De schaduwman maakten we dus al kennis met dokter Connie Woolwine, die soms de wenkbrauwen doet fronsen met haar onconventionele aanpak en methodes, maar wel een uitstekend speurder is. Haar verblijf in de psychiatrische instelling brengt enkele oude trauma’s en wonden naar boven, waardoor Woolwine niemand kan vertrouwen. Baarda is de enige die wat rust in Woolwines hoofd kan krijgen, maar ze mag Baarda niet te veel opzoeken om hun dekmantel niet te verraden.
 
Fields is een auteur die een flinke dosis gruwel en geweld niet schuwt en ook in De kliniek komen enkele gewelddadige scènes voorbij. Een ongeboren baby stelen is al behoorlijk extreem, maar de opgesloten patiënten hebben elk ook heel wat gruwelijkheden op hun kerfstok. Fields beschrijft dit vrij clean en door de beklemmende sfeer in de inrichting voel je de dreiging van de bladzijden af lopen. En wanneer al snel blijkt dat ook de personeelsleden van de afdeling hun geheimen hebben, dreigt het net rond Woolwine en Baarda zich helemaal te sluiten. Wat ook bijdraagt tot de onbehaaglijke sfeer is dat de kliniek zeer afgelegen ligt en enkel bereikbaar is langs een smal pad. De instelling is omringd door bergen, bos en een groot waterreservoir dat is afgesloten met een dam. Het is geen plaats waar je voor je plezier lang zou willen verblijven, laat staan in het gezelschap van een paar gestoorde misdadigers.
 
Het verhaal wordt grotendeels verteld door de ogen van Connie Woolwine, hier en daar afgewisseld met het achtergrondverhaal en de misdaden van de patiënten op de afdeling. Net als Woolwine weet de lezer niet of de patiënten de waarheid spreken, compleet gestoord zijn of een spelletje spelen met de nieuwe psychiater. De constante onzekerheid vertraagt het onderzoek en maakt het moeilijk om mee te speuren naar de waarheid. Naarmate het einde dichterbij komt, raakt De kliniek in een stroomversnelling en beginnen de puzzelstukjes op hun plaats te vallen.
 
Helen Fields levert hiermee alweer een spannend boek af. Het is weinige auteurs gegevens om twee succesvolle series naast elkaar te hebben lopen (ook de serie rond Ava Turner en Luc Callanach loopt nog), maar Fields slaagt hierin met vlag en wimpel.
 
Helen Fields: De kliniek, Ambo/Anthos, Amsterdam 2024, 408 p. ISBN 9789026364617. Vertaling van The Institution door Yolande Ligterink. Distributie VBK Uitgevers


deze pagina printen of opslaan