14+ - Milan (15) is opgegroeid met een vader op afstand en een, in een lange periode, depressieve moeder, Lydia. Die rouwde om de dood van haar
nieuwe man John. Een opvallende dood: Milan, die met zijn zus Juno in de auto
zat toen John uitstapte, trok, zo gaat de reconstructie, de handrem los. Waarna
de auto John dood reed.
Niemand is boos op Milan, immers de daad van een vijfjarig
kind. Maar hij heeft er lange tijd nachtmerries door. Na deze centrale
gebeurtenis is hij extreem close met Juno. Die heeft erg veel aandacht voor hem
en verzint allerlei actiefs zoals speurtochten en het aan het werk zetten van
de fantasie. Een beetje vreemd is ze wel, in elk geval in de ogen van veel
andere kinderen. Ze kan dwingend zijn tegenover jonge kinderen en wordt in
‘haar’ Dungeans & Dreagons-groepje gezien als een buitenbeentje. Met moeder
heeft ze een haat-liefdeverhouding -- meer haat dan liefde.
Als Juno op een dag verdwijnt, maakt
moeder zich niet te veel zorgen. Net als de politie. Die duikt wel weer op,
stellen ze. Ze is 18 en heeft een briefje achtergelaten. Milan staat er anders in
en besluit zoveel mogelijk scenario’s te bedenken en bewijsstukken te
verzamelen. Geheel in de geest van Juno bij haar inventieve speurtochten. Al
snel heeft hij in zijn vriendin Jaleesa een sterke helper.
Je herkent in alles de
schrijfster Anna van Praag, al een aantal jaren met romans als Een heel
bijzonder meisje, Noorderlicht (Lemniscaat 2021) en Jona vooral
gericht op jongeren. Er is een gelaagd plot, waarin heel eigen karakters liefst
een geheim ontraadselen. We belanden in een min of meer geëigende crisis, een
vet dieptepunt en een reiniging die zich kunnen meten met Amerikaans filmdrama.
Het gevolg is het einde van een crisis van één of meer hoofdpersonages. Met een
loutering, jawel, op een eiland. Voor Milans herbeleving van het ongeluk met de
auto past Van Praag wel een erg mooie perspectiefwisseling toe. Het ik-verhaal
dat het boek is (vanuit Milan) wordt dan even geschreven vanuit een hij.
In verschillende
opzichten gaat het hier inderdaad om een moderne, redelijk pittige (ook in
structureel opzicht) roman voor oudere kinderen. Je ziet het ook aan sommige onderwerpen
die aan de orde komen: influencers en hun posts. In dit geval Jaleesa’s
zogenoemde morning prayers op haar eigen kanaal, waarvan er een paar
gebruikt worden als motto bij een van de delen van het verhaal. En verder aan
de aandacht voor de game Dungeons & Dreagons, en het daarbij horende
exclusieve clubje. Eveneens aan de aandacht voor diversiteit, hier bij
voorbeeld met een discussie over graysexuals.
Van Praag strooit er nog wat betekenisvolle motiefjes over
uit, zoals Juno’s aandacht voor moord(enaars). Ze schrijft met een Amerikaan, Levi,
die voor moord vastzit. Die heeft een mooie goede raad voor haar, zo te
gebruiken door Jaleesa als morning prayer: ‘Yes, I made a mistake in my
youth. But you shouldn’t allow your past to dictate your future.’ En ze kiest
bij een boekanalyse voor Nederlands voor Dostojevski’s Misdaad en straf
om de moordenaar Raskolnikov te willen begrijpen. Dan loopt er nog een zwerver
rond die voortdurend ‘het kind van de duivel’ of ‘het kwaad’ roept als Milan in
zijn buurt komt. Milan wordt er, en dat is logisch, heel onrustig van.
Naast de eigentijdse zijn
er erg traditionele elementen, die wat meer passen bij een jongere doelgroep.
Het eind is volbloed happy: de dood van John wordt eindelijk echt duidelijk, de
hoofdpersonages komen tot rust. Lydia wordt een leukere moeder en er is ook nog
een blij makend besluit over de oppas/uitlaathond.
Ook traditioneel: het legertje
helpers. Vooral Jaleesa (zo’n sterk meisje dat al wat verder is in haar
ontwikkeling dan Milan). Juno, in feite de motor achter het verhaal. Je zou
kunnen zeggen dat zij Milan met haar verdwijning dwingt het verleden dieper te
onderzoeken, het vreselijke geheim te ontrafelen en haar letterlijk én
figuurlijk te vinden. Hij is haar ideale leerling qua speurtocht: veel
scenario’s verzinnen en de tekens lezen. Ook Jaleesa’s moeder, Jaleesa’s neef Christopher
en Lydia. Een kekke helpersrol is weggelegd voor Milans beste vriend Jean-Luca.
Behalve de
paar motto’s van Jaleesa zijn er twee prachtige beginmotto’s, de eerste wel
heel onheilspellend. Soms blijft een beeld hangen. Jaleesa noemt het adagio van
Weber dat Milan op zijn sax speelt ‘Alsof een mes je hart aait’.
Marc Suvaal leverde het
enigszins rommelige maar wel effectieve omslag. Waarschijnlijk (zijn naam staat
niet op de titelpagina) ook de bescheiden, ondersteunende
zwart-witillustraties, voornamelijk ‘bewijsstukken’ weergevend.
Haar vorige roman voor jongeren Jona was sterker
geschreven en kwam sneller op gang. Maar opnieuw schreef Van Praag een
positief, hier en daar wat zwaar aangezet en vol verhaal, modern én
traditioneel, waaruit een jongere gelouterd tevoorschijn komt.
Anna van Praag: Waar ben je?, Lemniscaat, Rotterdam 2025. ISBN 9789047716259
deze pagina printen of opslaan