De Canadese schrijfster Anne Cameron kreeg van de Noetka's -- een indianenstam met een sterk matriarchale traditie, die leeft aan de Noordwestkust van Vancouver Island (Canada) -- de toestemming om een aantal, tot dan geheim gehouden, van generatie tot generatie oraal overgedragen verhalen neer te schrijven. Reeds vanuit de scheppingsmythen wordt de kwetsbaarheid van overlevering van kennis en traditie in de verf gezet. Met de opkomst van de "Kiestadores", hun moordzucht, hun ziekten en hun "christenmensen" was het hek volledig van de dam. Clans werden gedecimeerd en veel kennis ging voorgoed verloren. Enige adempause werd de traditie niet gegund, aangezien later kinderen uit stamverband gerukt werden om een christelijke opvoeding op de indianenkostschool te krijgen. Het eeuwenoude geheime vrouwengenootschap heeft de fakkel gedeeltelijk brandende kunnen houden en treedt nu naar buiten met een boodschap van hoop. Niet alleen hoop om kennis en traditie te blijven doorgeven, generatie na generatie, zoals wordt geïllustreerd door de verhalen vertellende 'oma'. Ondanks alle doorstane ellende geeft zij hoopvol haar kennis door aan klein- en achterkleinkind. Tegelijk vanuit de idee om langs deze verhalen om alle vrouwen aan te moedigen hún kennis en traditie te bewaren en door te geven opdat één gehele bron van kennis zou ontstaan, de "vrouwenwaarheid", waar alle dochters van kopervrouw ongeacht hun huidskleur uit kunnen putten. Prachtige scheppings- en overleveringsverhalen in een schrijfstijl die dicht aanleunt bij de oorspronkelijke orale verteltrant.
Anne Cameron, Dochters van kopervrouw, De Geus Breda, 2000, 239 p., € 400. ISBN 9052268495. Vert. van: Daughters of copper woman door Van Dijk, Edith
Oorspronkelijk verschenen in de Leeswolf 2000
deze pagina printen of opslaan