Nils Holgerssons underbara resa genom Sverige is een
klassieker van formaat binnen de Europese kinder- en jeugdliteratuur. In deze
unieke raamvertelling doet Selma Lagerlöf het relaas van de luie, ongehoorzame
tiener Nils Holgersson, die door de huiskabouter in een dwerg veranderd wordt
en op de rug van de tamme gans Mårten samen met een vlucht wilde ganzen Zweden
doorkruist. Lagerlöf schreef dit werk oorspronkelijk als leerboek
aardrijkskunde voor de lagere school. Ze reisde het hele land af om zich voor
te bereiden op het schrijven van dit boek, dat dan ook doorspekt is van
belerende passages waarin het Zweedse landschap, de uiteenlopende
industrietakken en volkse gebruiken gedetailleerd
beschreven worden. Het monumentale verhaal, dat voor het eerst uitkwam in twee
volumes in 1906-1907, heeft in zijn meer dan honderdjarige bestaansgeschiedenis
ontelbaar vele gedaanten aangenomen. Ondanks de onmiskenbaar Zweedse inhoud van
het verhaal, werd het vaak vertaald en bewerkt, en sloegen de avonturen van
Nils ook ver buiten de Zweedse landsgrenzen aan.
Metamorfoses
Ook
aan de nieuwe Nederlandse vertaling die eerder dit jaar bij uitgeverij Atlas
verscheen, gaat een voorgeschiedenis van bijna een eeuw vooraf. In haar
proefschrift En underbar färd på språkets vingar [Een
wonderbare reis op de vleugels van de taal] behandelt de Gentse onderzoekster
Isabelle Desmidt de belevenissen van Nils Holgersson in het Nederlandse (en
Duitse) taalgebied. Uit haar onderzoek blijkt dat het boek in 1911 voor het
eerst naar het Nederlands vertaald werd door Margaretha Meyboom, een spilfiguur
in het verspreiden van de Scandinavische cultuur in Nederland en Vlaanderen
rond de vorige eeuwwisseling. Meybooms vertaling werd in de daaropvolgende
vijftig jaar liefst zeven keer heruitgegeven. De laatste herdruk van haar tekst
werd gepubliceerd in 1963. In 1974 werd het verhaal van Nils Holgersson
naverteld door Els Pelgrom voor de 'Wenteltrap'-reeks van uitgeverij
Wolters-Noordhoff. In de jaren zeventig verschenen -- in de nasleep van een
televisieserie -- prentenboekjes en zelfs een tijdschrift met de illustraties
van de tekenfilmserie. In 1983 actualiseerde Suzanne Braam de tekst van
Margaretha Meyboom. De recentste uitvoering van het boek dateert van 1990, toen
Lemniscaat een prentenboek met illustraties van de Zweed Lars Klinting
uitbracht. Wat al deze uiteenlopende versies met elkaar gemeen hebben, is hun
specifieke gerichtheid op het jonge doelpubliek. Ze zijn niet alleen van
(talrijke) tekeningen voorzien, in het lijvige Zweedse origineel werd ook
lustig gesnoeid, en de taal werd daarenboven grondig bijgeschaafd en
vereenvoudigd zodat kinderen zich erdoor aangesproken zouden voelen. In sommige
gevallen werd het boek zelfs specifiek voor zwakke lezers bewerkt.
Een vleugje Zweden
Deze uitgebreide nieuwe vertaling, gemaakt door Elina van der
Heijden en Wiveca Jongeneel, is in het volwassenenfonds van uitgeverij Atlas
verschenen. Op het -- overigens zeer fraaie -- omslag wordt met geen woord
gerept over het feit dat het oorspronkelijk om een kinderboek gaat, en
illustraties zijn er niet. Bovendien is deze uitstekende vertaling erg trouw
aan het origineel, en hebben Van der Heijden en Jongeneel het verhaal op vraag
van de uitgeverij integraal weergegeven. Opvallend daarbij is dat de
pedagogische dimensie van Nils Holgersson als leerboek behouden blijft
inclusief de lange, beschrijvende passages met geografische informatie. Het
boek beslaat daardoor niet minder dan 544 bladzijden. Voor jonge lezers die
deze lectuur willen aanvatten is het dan ook een serieuze kluif.
Daarnaast wordt, in
tegenstelling tot de gebruikelijke werkwijze bij de vertaling van kinderboeken,
waarbij de noden en interesses van het doelpubliek gewoonlijk voorrang krijgen,
het uitgesproken Zweedse karakter van het boek in deze uitgave grotendeels
bewaard. Net als in het origineel worden de avonturen van Nils voorafgegaan
door een psalm en een gedicht van Carl Snoilsky, waarin de Zweedse landkaart
beschreven wordt. Bovendien hebben de vertaalsters ervoor gekozen de bestaande
Zweedse eigennamen te behouden. Enkel de door Lagerlöf verzonnen namen werden
van een Nederlandse variant voorzien. De moeilijkheid van de bewaarde
plaatsnamen wordt ondervangen met een verklarende woordenlijst, waarin de
betekenis van de onderdelen van die namen uitgelegd wordt. In deze vertaling
heten de hoofdpersonages dus niet toevallig Nils en Mårten, terwijl ze in
zogoed als alle eerdere Nederlandstalige uitgaven omgedoopt werden tot Niels en
Maarten.
Tot
slot is ook de marketing rond het boek allesbehalve kindgericht. Uitgeverij
Atlas gaat bewust voor een breed publiek en heeft er dan ook geen baat bij te
vermelden dat het boek oorspronkelijk voor kinderen bedoeld was. Wie er in de
winkel naar op zoek gaat, zal het in de ene boekhandel bij de kinderafdeling
vinden, terwijl het in de andere onder het label 'Literatuur' prijkt.
Onmiskenbaar
kinderliteratuur
De keuze om de 'Zweedsheid' te bewaren, maakt dat
deze versie van Nils Holgersson een beetje exotisch aanvoelt en dus niet in
eerste instantie voor een jong doelpubliek geschikt lijkt. Toch is het op basis
van de tekst zelf duidelijk dat het boek aanvankelijk voor kinderen geschreven
is. Hoewel Selma Lagerlöf hoofdzakelijk voor volwassenen schreef, houdt ze in Nils
Holgersson sterk rekening met haar publiek van lagere schoolkinderen.
Dankzij haar ervaring als onderwijzeres weet ze zonder problemen de juiste toon
te vinden om hen aan te spreken. Ook dat Lagerlöf ervoor gekozen heeft om er
een reisverhaal van te maken, is allicht geen toeval. Wereldberoemde
kinderboeken als Where the Wild Things Are, The Wonderful Wizard of
Oz en Alice in Wonderland volgen het karakteristieke, kindgerichte home-away-home-patroon.
In deze specifieke context leent het reismodel zich uiteraard prima voor een
beschrijving van het gevarieerde Zweedse landschap en de bijbehorende folklore.
Ook het feit dat Nils met de dieren kan spreken, is een aspect dat typerend is
voor kinderliteratuur.
Daarnaast houden de vele avonturen die Nils beleeft, jonge
kinderen (én oudere lezers) aan het boek gekluisterd. De spanning wordt van in
het begin van het verhaal vakkundig opgebouwd. Zal Nils al dan niet mee mogen
vliegen met de wilde ganzen? Het uitstel van het vertrek houdt je van bij het
begin in de ban. Ook de angst dat Nils niet opnieuw in een mens zal kunnen
veranderen en voor altijd dwerg Duimelot zal moeten blijven, zorgt voor de
nodige onrust. Tijdens zijn trektocht door Zweden belandt Nils in de ene
hachelijke situatie na de andere en ontsnapt hij verschillende keren nipt aan
de dood. Zo wordt hij ontvoerd door een vijandige groep kraaien, wordt hij
letterlijk en figuurlijk de speelbal van een stel jonge beren, en weet hij ei
zo na te vermijden dat hij tentoonstellingswaar wordt in Skansen, het Zweedse
Bokrijk. De troep wilde ganzen wordt bovendien voortdurend achtervolgd door de
vos Smirre, die het op Nils gemunt heeft. Smirres dreiging vormt een rode draad
in het verhaal: 'Jullie hebben ooit het ganzenspel met mij gespeeld. Nu ben ik
het vossenspel met jullie gaan spelen en ik ben niet van zins daarmee op te
houden zolang er nog een van jullie in leven is, al moet ik jullie door het
hele land volgen', kondigt de sluwe vos aan, en hij houdt woord. Steeds opnieuw
verzint hij nieuwe listen om Nils en de ganzen in de val te lokken.
Een jong
lezerspubliek met een levendige fantasie zal zich uiteraard ook aangesproken
voelen door de vele magische elementen, die typisch zijn voor Selma Lagerlöf.
Er is toverkunst in het spel in onder meer de episode met de tot leven gekomen
standbeelden die Nils achtervolgen, in het verhaal van de verzonken stad die
uit de zee verrijst, en in dat van de behekste lusthof waar Nils op het
nippertje aan de betovering weet te ontsnappen. Verder neemt Lagerlöf haar
lezers op sleeptouw door middel van indrukwekkende sagen en legenden, zoals het
prachtige relaas van de reusachtige vlinder die hoogmoedig werd, in zee
strandde en versteende tot het eiland Öland. Verschillende van de verklarende
passages worden bovendien bevolkt door reuzen en trollen die de landschappen
vormgeven, zoals het geval is in de provincies Närke en Dalarna, of zelfs door
tot leven gekomen natuurelementen, zoals de rivier Storån die zich een weg
baant door haar omgeving en deze zo als het ware boetseert. Dergelijke episodes
tonen aan dat Selma Lagerlöf een meesterlijke verteller is, met een voorliefde
voor toverkunst en volksgeloof, en een uitzonderlijk gevoel voor compositie.
Door middel van
deze sagen en legenden verpakt Lagerlöf de didactische passages in een zo
wonderlijk jasje dat je ze als lezer zelden als belerend ervaart. De
onverwachte verklaringen voor wat Nils zoal op zijn reis tegenkomt, houden het
verhaal boeiend. Daar komt nog bij dat de schrijfster de informatie over het
landschap en de zeden van de lokale bevolking door middel van handige
kunstgrepen haast ongemerkt in het verhaal weet te verwerken. Hoewel de
beschrijvende episodes hier en daar wat langdradig zijn, vermijdt ze door haar
inventiviteit en meesterschap in het vertellen niet alleen dat de vaart uit het
verhaal gehaald wordt, maar slaagt ze er daarenboven in kinderen dingen te
laten leren zonder dat ze erbij stilstaan. Haast zonder dat ze het beseffen
steken Lagerlöfs jonge lezers tussen alle avonturen en spookverhalen door iets
op over het leven van de wilde dieren, het ritme van de seizoenen en de
vindingrijkheid van de mens.
Lezende kinderen houden niet alleen
van spannende verhalen, maar ook van herkenbaarheid, en ook daar was Lagerlöf zich
van bewust. Vele van de verhalen en sagen in Nils Holgersson zijn
volgens een vast stramien opgebouwd. Vaak worden hele zinnen zelfs enkele keren
letterlijk herhaald, bijvoorbeeld wanneer Smirre de hulp van de marter en de
otter inschakelt, Nils de belagers telkens verjaagt en de ganzen steeds opnieuw
op de vlucht moeten slaan. Door herkenbare patronen te hanteren, creëert
Lagerlöf houvast voor haar jonge lezerspubliek en maakt ze haar boek
aantrekkelijk. Verder vormen ook bepaalde weerkerende personages, zoals
ganzenhoedster Åsa en haar kleine broertje Mats en Smirre de vos,
herkenningspunten in het meanderende verhaal. Door hen steeds opnieuw te laten
opduiken, schept Lagerlöf een gevoel van herkenning in de stortvloed aan
informatie die in het boek verwerkt is, wat het lezen enorm vergemakkelijkt.
Levenslessen
Selma Lagerlöf laat haar hoofdpersonage ook een psychologische
ontwikkeling doormaken van belhamel tot verantwoordelijke jongvolwassene.
Tijdens deze emotionele reis reikt ze hem waarden als werkethiek en
naastenliefde aan. Daarnaast valt ook op dat Lagerlöf haar vaderland met liefde
beschrijft. Zo laat ze Nils bewonderend vaststellen: '"Wat is het toch
wonderlijk dat het er hier zo uitziet," zei hij. "Zo veel drukte en
leven heb ik tijdens mijn reis nergens anders gezien. Ons land is waarlijk een
merkwaardig land. Waar ik ook kom, altijd is er wel iets waar de mensen van
kunnen leven."' Ook uit de magnifieke beschrijving van de hoofdstad
Stockholm spreekt een sterk patriottisme.
Hierbij aansluitend kan je uit Nils
Holgersson ook een ecologisch bewustzijn afleiden. In het hoofdstuk 'De dag
van het bos', bijvoorbeeld, spant een hele dorpsgemeenschap zich in om een
afgebrand bos opnieuw op te bouwen: 'Het was een soort gedenkteken dat voor de
komende generaties werd opgericht.' Een dergelijk grenzeloos respect voor de
natuur is ook vandaag nog steeds typerend voor Zweden.
Met deze integrale, getrouwe
vertaling doet uitgeverij Atlas het genie van Selma Lagerlöf alle eer aan. Nils
Holgerssons underbara resa genom Sverige is een ongeëvenaard boek, en
dankzij deze prachtige nieuwe editie is die onvergetelijke leeservaring nu ook
voor een breed Nederlandstalig publiek beschikbaar. De uitgeverij hoopt hiermee
lezers 'van 8 tot 88' te kunnen boeien, maar voor heel jonge lezers is deze
volwassenen uitgave allicht net iets te hoog gegrepen. De omvang, het ontbreken
van illustraties en de behoorlijk moeilijke (Zweedse) woordenschat stellen
immers hoge eisen aan de lezers. Beter geoefende boekenwurmen vanaf ongeveer
twaalf jaar zullen ongetwijfeld wel veel plezier aan deze integrale versie
beleven.
Selma
Lagerlöf: Nils Hogerssons wonderbare reis, Atlas, Amsterdam 2010, 544 p. ISBN
789045016597. Vertaling van Nils Holgerssons underbara resa door Elina Van der
Heijden en Wiveca Jongeneel
Oorspronkelijk verschenen in De Leeswelp 2010
deze pagina printen of opslaan