Van Heksenfee (1999) is eerder dit
jaar de vijfde druk verschenen. Het is het verhaal van Rozemarijn, een pittig
feetje dat liever een heks dan een fee wilde zijn, liever met een bezem wilde
vliegen dan op een wolk in een luchtkasteel wonen. Ze ruziet erop los met haar
mama, die een keurige dochter op prijs stelt, en ze vertrekt tot slot op hoge
benen naar de heksen in het bos. Daar rolschaatst ze tussen de bomen, vaart
bootje op de beek en brouwt heksenbrouwseltjes. En ze is gelukkig. Als haar
moeder toegeeft dat het leven van een heks nog zo kwaad niet is, besluit
Rozemarijn behalve heks ook af en toe een fee te zijn.
Carll
Cneut is een illustrator die in de ca. tien jaar dat hij nu bezig is, zichtbaar
is geëvolueerd. Wanneer je Een geheim waar je groot van
wordt (oorspr. 2003), Meneer Ferdinand (2003),
Zootje was hier (2004), Dulle Griet
(2005) gelezen hebt, kijk je met wat reserve naar Heksenfee.
Je moet vaststellen dat Cneut sinds dat vroege werk zijn techniek aanzienlijk
heeft verfijnd en zijn kleurenpalet heeft geoptimaliseerd, en dat zijn
inhoudelijke inbreng -- die het geschreven verhaal regelmatig naar de
achtergrond doet verschuiven -- steeds wezenlijker is geworden. Dat belet
echter niet dat Heksenfee nog altijd hoge toppen scheert. De
dynamiek en de verrassend hoge betekeniswaarde van zijn beelden, de accuratesse
waarmee de personages en hun gemoedsbewegingen getypeerd worden, zijn
kwaliteiten die je nog altijd te weinig ziet op de prentenboekenmarkt.
Wielsbeke:De Eenhoorn, 2005, 36 p., ill. ISBN
9058380165
Oorspronkelijk verschenen in De Leeswelp
2005
deze pagina printen of opslaan